Leon

het was weer één van die avonden, in de zestiger jaren

vol met eten zang, dans en drank, de stemming zat er

helemaal in, het kon niet op. Weer was iedereen bij Leon

in zijn huis, hun favoriet, alle aandacht ging dan ook 

naar hem toe, hij deed zijn best, speelde er op los en...

er werd intens gebruikte, ook door Leon zelf

hij ging er helemaal in op, de spiritualiën vloeiden rijkelijk

meer en meer en met zijn plectrum tussen de tanden 

enigszins wel stoer, nam hij gretig weer een stevige slok

waarschijnlijk was het hem toch even wat teveel geworden

want hij zakte langzaam voorover, weg in een slaapverwekkende roes

niets verassend op zo'n avond en Leon mocht van zijn rust genieten

uiteindelijk, in de vroege uurtjes, ging de één na de ander

nog behoorlijk onder de invloed van de geneugten van die avond

op huis aan. Leon sliep als een roos, een liefdevol meisje

streek hem over zijn hoofd, lag een deken over hem heen

fluisterde zacht, 'welterusten Leon' en ging haar weegs

een week later, toch wel wat vreemd, had niemand ook maar iets

van Leon gehoord, misschien toch maar even gaan kijken dan, zijn deur

die open stond, was zo te zien nooit op slot gegaan en Leon

die zat nog steeds op zijn plaats, maat zag er niet zo meer appetijtelijk meer uit

en rook dan ook wel heel onaangenaam, zo onaangenaam dat het groepsgewijs

kotsen werd op de gang aldaar, het was duidelijk, Leon was niet echt meer zichzelf

en niet meer op deze aard

in zulke vreemde gevallen, kan je rekenen op het politieapparaat

altijd weer paraat en ter plekke op de plaats, Leon werd afgevoerd

kreeg een kaartje om zijn teen, waarna een autopsie zou worden gedaan

want dit overlijden was toch wel erg onverklaarbaar en erg onaanvaardbaar

de vrienden groep wachtte bedrukt en heel ontdaan af op wat kon zijn de oorzaak

lang was het wachten voordat de uitslag uit de doeken kon worden gedaan

een beetje triest en een beetje onaanvaardbaar, maar Leon was gestikt in een

klein stukje plastic zo te zien het plectrum van zijn gitaar, het werd 

zijn vriendenschaar duidelijk, dat hij die avond wel heel erg in ziin muziek

was opgegaan.

(c) JR. 2023

Oppervlakkigheid

 zo nu en dan

is er even geen

geconsolideerde rust en vrede

in de buurt van een getroffen

bijna afgestorven hart

omdat niets meer is wat het is

of lijkt

wanneer

een eens tot bloei gekomen emotie

tot stilstand is gekomen

en...

zich nog slechts kan wentelen

in al zijn oppervlakkigheid

van...

een in zijn verzuurde ouderdom

opgehangen aan zijn eigen wijnrank

teruggetrokken verloren verpitloosde

verdroogde druif

(c) JR. 2023

Commitment

when you're in the process 

of a raging fire

promising you its sole emotion

comforting your soul

all you actually do need 

is, its loyalty 

trust and commitment

lasting a lifetime

(c) JR. 2023

It's a homerun

I see her

walking down the street

with that fragrance of love

trailing behind

and I can see it in her eyes

it is more than she can

ever deny

so I see

I have choices

they have been lingering 

for a while

I dust them of one by one

and

realign my focus

'cause

I now have a mission

to my surprise

I meet up with her

and say 'Hi'

she looks up to me

and there's the smile

I'm on third base

almost home

I say 'coffee'

she nods, it's a homerun

I can see it in her eyes

more

than she can ever deny

(c) JR. 2023

Pearly laugh

when

the winds of change

bring you home

and make you whisper

words of love into my ear

I then  wonder

what it would be like

if you were here

taking care of my soul

with your pearly laugh

taking care of my needs

breathing

your love for life

breathing your love for me

with words 

you know I want to hear 

promising me more

than I know 

I could  ever need

when the winds of change

bring you home

and makes you whisper

words of love

into my ear

(c) JR. 2023

So close, so near

when

a rain has fallen

in places it needs to be

where accepting and acceptance

have now become the norm

where it's the reason they see

falling short in their emotion

but still they feel as they feel

they're the ones he cannot forget

but they're the ones he once had

'cause once she was in his emotion

so close so near

then ,... thinking she knew it all

she looks back in regret

at what she left

as it fell into an abyss

so close so near

(c) JR. 2023

Offers

wanneer niets meer is

zoals het lijkt

toekomst

een woord geworden is

dat niet meer verschijnt

het verleden

de toekomst is die blijft

en

daaraan ontsnappen

een mogelijkheid wordt

die verdwijnt

maar toch

hoewel

dit geen keuze meer is

wordt deze keuze

de noodzaak

om aan de toekomst

van dit verleden

te ontkomen

weer zal het

vele offers vragen

om die 

nieuwe vrije toekomst

veilig te stellen

en door te geven

helaas 

zal na verloop van tijd

het besef

van wat er nodig is geweest

om deze vrijheid

opnieuw veilig te stellen

weer vervagen

de offers worden herdacht

maar het besef verbleekt

om een vrijheid

te bewaren

zal deze

alleen gegarandeerd

kunnen blijven

wanneer

iedereen een aanslag

op deze vrijheid

met de wapens

wil bewaren

een

'gebroken geweertje mentaliteit'

zal 

dat alleen maar ondergraven

waarna 

een bevochten vrijheid

weer zijn

eigen graf kan graven

(c) JR. 2023

Walking the line

and he doesn't know 

where he's going

the road ahead to him 

is unknown

'cause its lights shining 

are dim and far off

going into directions 

he cannot see

but he has this notion

this knowledge

this instinct of time 

and its demands 

where he knows

he doesn't have 

to worry

as his mental strengt

more than so often

and always

has led and guided him 

through

more trying times 

than this

 

where it coming 

through for him

has always been 

its strongest point

when a return 

to a past already 

dusty and grey

is off limits

and he will be doing 

what he does best

walking the line 

and he knows

he'll be fine

(c) JR. 2023