zondag 31 januari 2021

Een fantasie of... toch niet

 Hij hangt er, die wolk die de mist aan de kust vervangt

voortgebracht door bergen accuzuur, pestoside ,  en chemische bemesting

hij hangt daar die mengelmoes van zuren, over de akkers en in de met besmet water gevulde

dode rivieren, waar ammoniak de nieuwe frisse lucht is


de laatste shuttle, is met zijn hoogwaardigheid bekleders en duizenden androïden

gespecialiseerde robots,  vertrokken naar hun nieuwe habitat, ergens rechts van de maan

met vrij uitzicht, op een nieuwe natuur, met robots die zichzelf bouwen,

diensten verrichten, met een eindeloze , eind datum die zij zelf, omdat hun virtuele brein

zich ongehinderd kon ontwikkelen, hebben terug gedraaid, helaas zal de sterfelijke mens

het eind van de reis toch niet halen, de onsterfelijke mens die niet uit een celdeling is voortgekomen

wordt de mens, die over het hele Universum uitwaait en zij die achterbleven

in die mixture van allerlei gif, ademen deze nieuwe zuurstof in, die alleen weggelegd is

voor degeen die het haalt en anders 'what's new' het is toch altijd de gewone burger

die de hoogste prijs betaalt .


(c) JR. 2021


Geen opmerkingen:

Een reactie posten