Het raam waarop ik schreef
een raam met
beslagen beladen teksten
ondersteund en uitgedragen
met elke bedampte veeg die het krijgt
levend in de waarheid
in het uitzicht
van elke vernevelde regel
die zichzelf schrijft
een onverwacht schot
knalt er doorheen
en,...
legt de waarheid van de chaos
die er achter ligt en leeft bloot
het heeft geen naam, niet mijn naam
maar zijn waarheid ligt naakt
en,...
de waarheid die het spreekt
zo onverbloemd
is
niet de waarheid die men
als waarheid aangeeft
maar een verborgen gezwel
dat slechts één doel heeft
de ondergang van iets dat
'Samenleving' en 'Beschaving' heet
waar geschiedenis, cultuur, vrijheid
en
gezond verstand
als een misdaad verloochend
en
beschouwd worden
weggeveegd door een tiranniek
minderheidswaanbeeld
wiens ideaal de chaos bleek
nu raast het door de straten
en
hun wimpels wakkeren hun waanbeeld aan
op alle plaatsen
met een misplaatst gevoel
van wat vrijheid zou moeten zijn
maar nog is het niet voorbij
de vlag die 'zou' moeten wapperen
is een vlag mijns
een vlag van trots
van een trots cultureel
valselijk beschimpt geschied
een vlag die opnieuw heroverd moet worden
want hij staat op verlies
zijn vrijheid behoort ons allen toe en mijn
'Het Raam Waarop Ik Schreef'
kreeg de kogel
de kogel die het kreeg
gaat terug naar degeen uit wiens loop het verdween
en
zijn D-Day
zal weer de naam worden
die het ooit kreeg
(c) JR. 2024 R.I.P.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten