zweven

tijdloos zweven we voort
in het niets dat ons toebehoort

drijven we op de rand van eeuwigheid
met schitteringen omlijst dorstig naar
meer en meer strijken we
in deze oase neer

drinken uit de beker van 'oneindigheid'
vallen in een overvloed van tederheid

overspoeld door emoties duiken we
in een vijver van stilte zinken in de
schoot van 't leven om uiteindelijk

onze vrucht te geven

(c) JR. 2014