druk, rustig slenter ik gehaast
door de stilte van het oorverdovend lawaai in het bos
van alles scheurt mij voorbij, het is er niet druk
met ons mensen, die je hier continue
voor de voeten lopen en het groen er uit rukken
maar niet het dier dat hier zijn domicilie heeft
doch wel zijn leven niet verdoet
hier en daar om mij heen, hoor ik een of andere plof
ik weet het al, het is een losgebroken 'Plofkip '
waardoor een geschrokken haas er als een haas vandoor gaat
zo vredig, zo stil is het hier, dat je zelfs de streken
van een vos kunt horen
het vogeltje dat hij belaagt, heeft hem door
die slaat vliegensvlug op de vlucht als hij hem stoort
dan hoor ik een schot, het is waarschijnlijk een jager
die om een damhert, dat een dam slaat niet heen kan
dat is dan balen, vanavond even geen wild op tafel
toch het bos leeft, aarde komt omhoog het is de mol
die alles molt als hij om zich heen slaat
maar eenmaal boven is dat niet iets
zeker als je toch niets ziet , waar hij zich zorgen over maakt
in de verte hoor ik een knappend geluid, het zegt mij
dat er ergens een uil een uiltje knapt, na zijn ontbijt
krachtig zuig ik die met benzinedampen verpeste
heerlijke frisse boslucht op , zo vreselijk gezond
hoest ik nog wat rond en ik slenter verder en verder
door dit prachtige verwoeste bos
verderop hoor ik de zang van een zwaan
die van zijn zwanenzang geniet maar wijs houden
Hollands Got talent mist hem zeker niet
waardoor het zwijn even niet op let
en met verbazing ziet
dat hij hier een van zijn paarlen verliest
het is zo mooi in dit bos
waar alles is zo kaal en troosteloos is
dat genieten de enige optie wordt
thuis gekomen, ben ik blij dat ik weer even
in die rustige, drukke, mooie
en verloederde natuur ben geweest
(c) JR. 2017
Geen opmerkingen:
Een reactie posten