empathie zonder compassie
en toch, is daar soms die regen
die regen die je niet meer verwacht had
maar nu dan toch een groot deel van je leven wordt
het valt altijd daar, zonder waarschuwing onverwacht
in jouw uitgewoonde ziel waarvan je dacht
dat het niet kwetsbaar was en een hart
waarvan je dacht...dat het van jou was
maar jou nu duidelijk minacht
en ja, het ontbreken voor jou
van empathie zonder compassie is dodelijk
er zijn momenten dat, ontrouw, oneerlijkheid
en empathie zonder compassie
gewoon gezien worden als niet iets speciaals
en waar woorden, gewoon woorden zijn geworden
zonder enige zeggingskracht
waarvan de eerlijkheid jou niet meer ziet
hun trouw aan je ontglipt nog voordat de waarheid
je het laat zien
en hun empathie een gespeelde klucht is geworden
die het zijn naam niet meer waard is
deze regen is een leugenaar die zijn destructieve kans
van verre in wording ziet aankomen
maar na verloop van tijd wordt de regen minder hard
zelfs zacht en verliest al zijn kracht, het valt nog wel op je neer
maar zijn sentimenten brengen nu hun liefde en omarmen je
met hun trouw, empathie en eerlijkheid ...keer op keer
(c) JR. febr. 18 2021