Schemertijd

het blijft altijd een vraag

of je in het leven met zijn verlangens

je ook een nog onuitgesproken wens ontmoet 

die jou de hand reikt en naar je roept 

één die zonder dat je het wist

aan je aandacht ontsnapt was

maar soms komt deze gewoon langs

zomaar in de vorm van een lach, een glimlach

oogopslag of een gebaar dat zegt

'he' jij daar zie ik je morgen dan daar op die plaats 

waar ik jou  al heel lang aan mij voorbij zie gaan

en wordt jouw interesse in mij misschien dan meer 

dan die van een toevallige passant

die ik ontmoet terwijl hij naar huis gaat

en ik denk dan, waarom niet ze is heel plesant

ze heeft iets , hoe zeg je dat, iets van dat mystieke

iets van een intrige, dus wat doe ik, ik vaar blind 

op mijn gevoel dat zegt, 'da's best interessant

en meer dan alleen een beleefde vraag waard

dus kom ik daar, zo tegen halfacht

schuif ik bij haar aan in het licht van haar schemertijd

en ja vind ik daar zo heel onverwacht meer 

dan waar ik op gerekend had en dat mij nu maar ook

zomaar overkomt in die schemertijd

van ongeveer halfacht

(c) JR. 2 december 2021