Taboe

de dagen van weleer

ze waren er

maar zijn niet meer

de dagen van weleer

zijn de dagen

waar we niet meer

over praten

gevangen zitten 

in hun eigen taboe

de dagen van weleer

zijn de verloren dagen

de dagen

waar we aan voorbij gaan

deze dagen van weleer

dagen eens vol emoties

zijn nu gevuld

met een verdwenen lach

gelardeerd met

tranen vol ongeloof

begraven

in het losse zand 

van hun verlies

door een toekomst

die nooit werd verwacht

maar toch kwam

edoch

breekt er altijd weer 

een dag, tijd en plaats aan

met een toekomst

waar we wel

verder mee kunnen gaan

en het taboe

na veel verzet

zijn eigen ondergang

is in gegaan

(c) JR. 2022