Het is zomer, Parijs gonst, tussen al die kleuren
komt zij mij, gevangen in al haar eenvoud tegemoet,
de haren verstopt, onder die al even eenvoudige hoed
onze blikken kruisen elkaar, kijken in die schier
eindeloze verten, verborgen achter onze ogen, waar
verscholen en onttrokken aan het zicht, meer leeft, dan
dat het aan de tastzin, van onze blikken, prijs geeft
ze is voorbij, ja voorbij, het is haar eenvoud die mij bij blijft,
die mij doet terugkeren op mijn schreden, om haar te zien al,
is het maar voor heel even, helaas ze is verdwenen, wat had ik
graag met haar, al die schier eindeloze verten, willen verkennen,
haar ziel verwennen
maar...helaas we passeerden elkaar, dit keer bleven wij
niet staan, misschien ooit in een of ander voorjaar, zie
ik haar weer, gevangen in al haar eenvoud, mij tegemoet
gaan
(c) JR. 2018 voorgedragen in de kunst uitleen van Lelystad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten