ergens langs de weg leunt zich stierlijk
vervelend tegen de weg aan hangend een
uitgedund struikgewas met hier en daar
nog wat schoonheid van wat eens was
het zucht, ' hoelang moet dit nog doorgaan
voor dat de winter zijn biezen pakt en de
zon weer wat licht strooit op mijn verdorde
bladerdak waardoor mijn kracht zich weer voedt
en
bundelt zodat iedereen kan zien hoe mooi het is
als mij het voorjaar wacht
(c) JR. 2018
Geen opmerkingen:
Een reactie posten