en
de dromen zij
blijven komen
ze waaien mee
met de wind
door de spelonken
van mijn gedachten
als ik je mis
in die wereld
waar de rede leeft
wanneer ik weer
loop
door het veld
van mijn geschiedenis
om toch sterk
te zijn
in de eenzaamheid
van mijn hart
die mij zegt
het leven te leven
dat al
bij mijn geboorte
was uitgestippeld
als ik weer woon
in de bescherming
van mijn hart
waardoor
dan ook
een heel leven
zomaar ineens
een half leven
kan worden
(c) JR. 2019
Geen opmerkingen:
Een reactie posten