Onzichtbaar

ergens in de toppen van de bomen
voort geblazen door de wind waart het verdriet van velen
vogels vliegen er door heen en verspreiden het in minuscule delen
zodat het draagbaar wordt om mee te nemen

sommigen houden zich daar mee staande zonder zijn tranen
maar bloeden diep in hun hart onzichtbaar voor het naakte oog
dat iedereen ziet echter zonder zijn smart

verdriet voltrekt zich aan een ieder op een andere wijze
en wordt door ieder ander dan ook beleefd in vele gedaanten
waar kille humor, teruggetrokkenheid en onzichtbaar verdriet
soms het gevormde beeld van zijn verdediging is

maar de leuze van, 'tijd heelt alle wonden' zit alleen
aan de buitenkant de achtergebleven innerlijke pijn blijft
en schiet wortel op een plaats waar het besef en de scherpte er van
verdwijnt het gemis is voor iedereen hetzelfde...het blijft

(c) JR. 2020