diep verborgen in een uithoek van de tijd
wachten ontdaan van hun kleed van waarheid
mijn gedachten naakt op mij
de jacht lig open hun vernietiging is nabij
ze zijn vogelvrij ik pak ze op één voor één
en probeer hen te behoeden voor deze razernij
maar ik weet dat zij komen om mij de enige vrijheid
die ik nog heb te ontnemen die van mijn gedachten
helaas blijven zij toch geboeid achter
in mijn vlucht ligt de enige kracht die ik heb om hen
wanneer de tijd zijn rimpel gladstrijkt zich toch weer
te laten uitspreken in hun nieuw verworven vrijheid
(c) JR. 2019
Geen opmerkingen:
Een reactie posten