de vlammen likten vanuit hun korf naar de hemel
waar een schip in het donker van de ruwe zee
overheerst door een vliegende storm
op het schijnsel aan de kust afkoerste
talloze schaduwen met maar één gedachte in het hoofd
omhulden zich met de nacht
waar een vaartuig, met een zwiepende wind in de zeilen
stuk liep op de rotsen
vanuit de branding strompelden overlevenden het strand op
waar de 'mannen met de zeis ' als 'ratten uit hun holen'
waren gekomen
de lading verdween in het duister
en talloze dode zielen
zakten langzaam naar de bodem van de zee
om daar te rusten
het wrak verdween
in de ziedende golven
zonder een spoor achter te laten
het werd morgen
de zon verlichtte een verlaten strand
belast met een' schreeuwende stilte'
(c) JR. 2012 herschreven in augustus 2021
Geen opmerkingen:
Een reactie posten