Ondergang

in het land van velen is een eenling
gevoed door zijn negativisme de koning
te midden van zijn aanhoudend duister
dat velen treft

maar zelfs deze vergist zich in de veerkracht
van hen die zich maar niet laten neerslaan
door diens schijnbare ongrijpbaarheid
zelfs de grootste plaag

zal zijn meerdere moeten erkennen in de oerkracht
overlevingsdrift, geestkracht en vindingrijkheid
van de mens die toch uiteindelijk zijn ondergang
zal inluiden

(c) JR. 2020

Samenzijn

ze keken elkaar aan
met verdriet achter elke traan
de strijd was weer gestreden
voor de zoveelste maal

ieder in zijn eigen hoek
zoekend naar de reden
van het wat en hoe
ze dachten na
was het mogelijk
dat het houden van
aan hun voorbij was gegaan

hun liefde zo intens
leek niet meer te bestaan
een vriendschap...
ogen zochten die van de ander
en zagen wat zij dachten

ze waren met maar toch zonder
die ander
zelfs een vriendschap was hun ontgaan
soms is samenzijn beter
zonder elkaar

(c) JR. 2020

Het antwoord

zoekend naar het nieuwe heden
in het dal van zijn ontkenning
waar al mijn vragen opgetast liggen
komt er geen antwoord vanuit een
verleden dat zich zonder oplossing
geen raad weet



(c) JR. 2020

Even

even...zie ik dat donkere kleed niet
dat mij wordt aangereikt
maar toch nog niet bereikt
even...kijk ik niet om en zie ik
die nieuwe morgen
zonder zijn duisternis
die naar mij lacht en niet wijkt

waar mijn licht danst
in zijn koele ochtendbries
en mijn zorgen verdrijft
het brengt mij dan naar
die betere tijden achter
mijn laatste zonsondergang
dan denk ik even...helemaal niet
wat ik dan voel
is die liefde voor elkaar om ons heen..
die zo onverwoestbaar blijkt


(c) JR. 2020