zoek ik de luwte in de tijd op
waar even geen stormachtig heden
verleden of toekomst aanwezig is
waar mijn bouwstenen hetzelfde zijn
maar altijd een ander gezicht hebben
ik ben één met het leven dat hier om mij heen valt
en welig tiert, het geeft mij de nectar die ik nodig
heb voor mijn voortbestaan waar ik erg aan hecht
en niet zomaar aan mij voorbij laat gaan
ik zie de schitteringen die mij koesteren
mij hun warmte geven en strelen totdat
ik mijn rust weervindt om toch weer een
hoek in mijn leven om te gaan en een
onzekere toekomst mij weer zeker te
maken
(c) JR. 2020
Geen opmerkingen:
Een reactie posten