Een spanne tijd

weeën van emotie stroomden
door mijn lichaam bij het zien
van zoveel schoonheid

de natuur was op haar best het
tartte elke beschrijving tot ze
sprak met zilveren woorden

waar zelfs goud niets bij leek
een verlossing was gekomen
voor een gekluisterde ziel

zij toonde mij wat ze was een juweel
uit een andere tijd en vroeg mij om
met haar mee te gaan

naar een plaats waar het beter zou
gaan, wilde wel maar kon het nog
niet aan

uiteindelijk ontdeed ik mij van mijn
boeien en stond weer recht op toch
bleef ze nog een spanne tijd

wilde zien of het wel stand hield
in deze harde maatschappij, ik zal
nooit haar schoonheid en kracht
vergeten

was zij een engel of zoiets ik weet
het niet maar mijn leven hoort er
weer bij

(c) JR. 2012