Laat mij schijnen

en ja... hier sta ik dan op het scherp van de snede in de tijd
in het schijnsel van mijn leven, op het kruispunt van geven
en... nemen

waar de terugkeer op mijn schreden, naar mijn verleden niet
meer aan de orde is en de afslag naar links en rechts slechts
een bypass is, waar het leven geparkeerd wordt en op zijn
rangeer terrein wordt uitgereden

dan kies ik toch voor de geboorte van hoop uit wanhoop op
de weg die voor mij ligt om door te gaan met waar ik heel erg
goed in ben

het leven, overleven,  het nooit opgeven het blijven voort
gaan, in het licht het schijnsel, dat mij altijd voor zich uit
laat gaan mij de weg wijst

op de weg die voor mij ligt, die mijn toekomst in zich heeft die
die mij laat schijnen en wel...zo lang ik leef

(c) JR 2018