Rimpels

mijn stof is verdeelt over het heden en verleden
nog steeds spreidt mijn rimpel zich, kom ik hem
tegen, soms sterker dan ik kan velen

ik moet hem wel delen want deze rimpel is er één
van vergiffenis, gestorven op mijn veld van eer maar
voor die ander nooit verdwenen

met deze rimpel spuugt zij op mijn blazoen en spreekt
zij over mijn rimpel zonder enig geweten terwijl heb
gegeven en gegeven

tot haar rimpel mij tot aan de lippen stond en ik het
toch in mij vond haar te vergeven maar het is en was
zoals ik heb begrepen

niet genoeg nog steeds ligt er een rimpel te verdelen
maar ik zie haar niet die rimpel, zij heeft mij niet bereikt
om haar te bevrijden

van die ene die zonder reden, het was er een van velen
niet belangrijk niet van toepassing zij moet omzien naar
die ander

daar ligt haar rimpel en haar bede in de aanwezigheid
van zijn stof aan zijn voeten, zoals bij velen met wie zij
nog een rimpel in plaats en tijd heeft te verdelen

(c) JR. 2015