Laatste fluistering

ik sta op een hoek, steek een sigaret op
zacht valt de regen op mijn gezicht, staar
in de natte, verlaten straten, waar de nacht
binnen viel

gevangen in het donker wijst een sprankje
licht mij de weg in de duisternis in een
omgeving die ik langzaam herken

mijn gedachten dwalen af naar de onverwachte
ontmoeting die ik had, een stem, zo broos zo zacht
dat het bijna brak, fluisterde, terwijl ik luisterde

mooi zinnen met een diep gevoel van binnen
ik aarzel mijn tocht naar huis valt stil gedachten
dwingen mij te aanvaarden dat de richting die ik
ga niet de juiste is

misschien kom ik nog op tijd, hoor ik de laatste
fluistering, met daarin de bevestiging van iets wat
ik vanaf het begin al wist

(c) JR. 2013