maandag 15 oktober 2018

Jonkheid


en ja, ik zie haar en haar lach schittert
voor mijn ogen haar heupen nodigen
mij sensueel, wiegend in de wind uit

om naderbij te komen, ik kan er niet aan
ontkomen en geef toe, mijn knipoog naar
haar, is de bevestiging waar zij om vraagt

en ik, ik laat mij omarmen door de verlokkingen
van deze jonkheid en haar schoonheid, die wil dat
ik haar bemin

in die onverzadigde, warme ruimte van haar dromen,
waar onze intense verlangens samenkomen, pluk ik
haar schoonheid en...de dag

en ga daarna weer verder met een glimlach om
de lippen en nog steeds denk ik aan haar...dat
klavertje vier

aan haar geluk, haar schoonheid die zij deinend
in de wind, keer op keer met mij viert en steeds
weer hoor ik dan die schittering in haar lach


(c) JR. 2018






Geen opmerkingen:

Een reactie posten