dinsdag 30 januari 2018
Wat ooit is geweest
nu je dan toch weer weg gaat
weer op weg naar dat nieuwe
mij opnieuw achteloos,
achterlaat
op weg naar iets dat niet bestaat
neem je zonder dat je het weet
elke keer steeds meer van mij mee
iets dat je wel wilt, maar niet kan vergeten
iets dat maar niet vergaat of wil verbleken
dat wat je altijd weer terug brengt naar wat
je dacht...dat ooit is geweest
(c) JR. 2018
zondag 28 januari 2018
Kinderen van 't licht
wij...
zijn de kind'ren van 't licht
onze...
lach schalt door het bos
hij...
blijft hangen tussen z'n bomen
waar...
we liefhebben in zijn schaduw
en...
onze duisternis zich altijd weer
oplost
(c) JR. Photo JR.
Aandacht
ik vecht er voor, voor
die aandacht van haar
die is mijn
en...
zij neemt mij mee op
die reis naar de rand
van haar emoties in
de coulissen van
haar geest
en...
ik, neem haar mee
zij vecht er voor
voor die aandacht
die is mijn
we gaan er voor, voor
die aandacht in elkaar...
Achteloos
en ik
ik was mijn vader's komaf
hij
was mijn verleden, ik zijn toekomst
die hij achterliet
en ik
ik ben jouw komaf
en ik
ik ben jouw verleden
en jij
mijn toekomst die ik achterlaat
en ik
ik ben jouw komaf die zo achteloos
aan je voor bij gaat
(c) JR. 2017
zaterdag 27 januari 2018
Eyes
eyes
are the face
they're stone cold blue
and they're staring straight at me
lookin into mine
I'm amazed, thrown
into their pit o' fire
they make me smile
oh yes, those stone cold blue eyes
just a miracle
untill my amazement
changed into its wondering
(c) JR. 2018
Labels:
amazed,
blue,
cold,
eyes,
face,
jan robert huisman,
pit o'fire,
stone,
thrown
de roos
de roos kracht,
passie en kleurenpracht
ontvangen uit een hand
met liefde omgeven
symbool van een nieuw leven
de roos
is, zal altijd
in iedere en elke gedachte
voortleven
(c) JR. 2013 photo JR.
vrijdag 26 januari 2018
carried burdens
on a lazy Sunday afternoon
as I was walking along the river
I noticed the sun low in the sky
getting near the end of the day
so peacefull, gracefulle dying
at that moment I became restful
burdens, carried on my shoulders
seemed to leave me for a while
I sensed suddenly, nature took a rest
it took its time, leisurely came the night
and I melted down with the Universe
exploring the stars, lighting up the sky
a calm had fallen upon me at midnight
I was alone, at peace down by the riverside
I realised, this was really the way to live
took a deep breath feeling so right
the water, calmly broke on to the banks
I heard the cricket play its song
a rowboat was lying there on its side
rolled it over and set out on the river
I never felt so at ease rowing the boat
my worries had dropped into the rriver
slowly I was getting there to my little heaven
and when I reached it I recognised it
it was early in the morning at dawn
I returned to the bank of the river
left the boat in the place where it belonged
and...
walked the path back through the village
finally I had found the pace of life
never was I to carry burdens again
they had vanished at midnight on
the river
(c) JR. 2013
donderdag 25 januari 2018
Alles of niets
alles of niets
niets is een leeg gegeven
een gegeven
waarvan niets is over gebleven
iets
iets
het geeft zoveel meer
verstand
verstand
iets waar je van leert
hoe je het dan ook
hoe je het dan ook
wend of keert
alles of niets
alles of niets
het,...
geeft je toch wel iets
(c) JR. 2014
(c) JR. 2014
zweven
tijdloos zweven we voort
in het niets dat ons toebehoort
drijven we op de rand van eeuwigheid
met schitteringen omlijst dorstig naar
meer en meer strijken we
in deze oase neer
drinken uit de beker van 'oneindigheid'
vallen in een overvloed van tederheid
overspoeld door emoties duiken we
in een vijver van stilte zinken in de
schoot van 't leven om uiteindelijk
onze vrucht te geven
(c) JR. 2014
zaterdag 20 januari 2018
Nijvere werkers
8.15
eerste voetstap valt
daarna, een storm aan voetstappen
een kolonie nijvere werkers aan 't werk
sociale interactie : 0
17.05
een laatste voetstap verlaat 't kantoor
8.15
eerste voetstap, één kantoor blijft leeg
17.05
laatste voetstap
8.15
eerste voetstap, kantoor nog steeds leeg
bordje op deur: geexpireert
9.00
schoonmaakploeg
10.00
poetsploeg
17.05
laatste voetstap
8.15
eerste voetstap, alles in bedrijf
(c) JR. 2018
vrijdag 12 januari 2018
I see sunshine
lookin' into the distance
I see a shape vaguely comin' towards me
with each step, it becomes more an' more familiar
an'... I realise what it is
her smile touches my mornin' sky
her eyes lock into mine,,,I see sunshine
an' we talk an' talk, all those things of the past
our thoughts aline...we're fine
somewhere distant...I hear a clock beckoning me, rise
I wake up an' really...I see sunshine
(c) JR. 2018
dinsdag 9 januari 2018
Where time has no say
time the essence of life is runnnin' out of time
and there's nothing I can do to change its mind
my time is runnin' out of its time
and it's an angel's lie thinkin' time has no end
thinkin' there's angels 'round the next bend
thinkin' heaven's where rainbows end
and immortality's just a place where angels play
and heaven has no end, it is where time ends where
immortality flies on the wing, high, and time
has no answer where Love resides
where Love stares you straight in the face
with closed eyes and as time shows no mercy
in its ending it has no say over where 'Love Eternal'
flies on the wing high
(c) JR. 2018
Labels:
angel,
change,
closed,
essence,
immortality,
jan robert huisman,
love,
Love Eternal,
mind,
rainbows,
resides,
straight,
time
maandag 8 januari 2018
Doomsday
rundown, exhausted and spent
I'm lying on my back kickin'...
against the walls of my misfortune
know the feelin' ?
when your mind's out of breath
and breathing weighs heavy
on your chest
and your heart's poundin' away
waitin' for its Doomsday
that's the feelin'
time to make up your mind
listen to the signs, listen and
maybe you're in time
fallin' an inch short of the finish
story of my life
(c) JR. 8-1-2018
Labels:
breath,
chest,
Doomsday,
inch,
jan robert huisman,
listen,
mind,
pounding,
short life
zondag 7 januari 2018
Dollmaker
I walked the street on
a Friday afternoon when
it happened
people shyed away
heard them whisper
Dollmaker's here again
He rounded the corner
wearin' his cloak
of wealth an' honor
richness lay in his strides
he had come to collect his
outstanding debt
he went from door to door
collected more an' more
untill one could not pay
there he would take a\way
the beauty of the house
to square the debt away
he took them home
to his house of dreams
where they could be unreal
they would sit very still
and they don't move at will
these dolls were his only thrill
he had loved dolls all his life
ever since he was a child
promissed himself when he grew up
to have his own collection to admire
so he did, no one was to know his dolls
were to be the living thing on show
(c) JR 2018
Side of the road
I'm standin' here at the side of the road
with people passin' by leavin' their cares
and worries here... at the side of the road
where I'm standin' , with a weary, worried
and troubled mind, with its emptiness
its loneliness here... at the side of the road
and they pass me by, with their happy faces
smilin' goin' to their happy places and
they leave me their blues here...
at the side of the road
where I'm standin' with my weary, worried
and troubled mind and I know it will be some
time before I will travel yet...
another mile
(c) JR 2018
vrijdag 5 januari 2018
Relivin' the past
I still think of the place
where I had sown my seed
so far back it is
it's more like a distant memory
I had more than one love there
I gave them more than their share
I left my mark on that moment in time
they'll always remember me there
I left something behind
I can't put my finger on it
I don't know what it is but
those long forgotten days
I wish they were back again
with all the loves that loved me
again close to me
I can hear their laughter
smell their manly scent
God, wish I was back again
one was there that did me in
I got hooked on him as he came in
Brucy baby, still remember your name
one of a kind you were, I could barely leave
I left you, my freedom meant that much to me
it's th only mistake I ever made
I should have stayed, given her a name
the reason being all too obvious in a way
but my rise to fame got in the way
can't we relive the past in some way
(c) JR.
Helaas door omstandigheden kan ik niet meer
bij de vorige blog het is nog wel bereikbaar
door een link onder aan de pagina op de Homepage
dus nu wel een heel vers nieuw begin.
Iedereen die mij nog steeds volgt de beste wensen
voor 2018 JR.
Abonneren op:
Posts (Atom)