Ochtendgloren

de pijn, trok vanuit zijn bron aan triestheid
door het blikveld van haar ogen heen en brak
het licht van haar nieuwe ochtendgloren af

haar parelende lach was een lach die je hoorde
maar toch ook eigenlijk weer niet, verstopt als ze was
in de nietigheid van haar ziel, waar het verbergen
van verdriet haar enige vorm van overleven was

maar ook hier was de gedachte
dat de tijd alle wonden kon helen
een niet bestaande wens die slechts bestond
in de verbeelding van degeen die daar
nogal achteloos mee omging

en ja, dan komt er altijd weer een moment
bij het breken van van het nieuwe licht
dat de pijn zich verliest in zijn eigen vervlogen gedachten
en zich niet meer voelen laat, het troebele oog
zijn verborgen geluk in het nieuwe ochtendgloren
weer ziet en opnieuw toe laat

(c) JR. 2020

Takin' it easy

 and I'm taking it easy

lying low in the shadow of my thoughts

thinking of you in that new morning of our past

hoping I'll find us a peace in which you and me

can have more than a promise in life much more

we can ever forget

knowing, hoping searching for a way

finding a way, finding again what we once had

in which we laughed, loved yet never cried 

yes, we were only living the good times

 and now I'm taking it easy

lying low in the shadow of my thoughts

thinking of you, wondering how I can get to you

so far away, so far out of range, so lost in your memories

of a past almost dead and gone and a future that didn't last

and I'm hoping, searching for a way

to leave that past behind bringing it up to you

into a new morning where we can wonder again

and find a way to live and not forget there's always

a way in which we can find each other in a promise

of a future that will last

and I'm taking it easy

(c) JR. 2020

Portret

 in een moment van onoplettendheid

en totale overrompeling , schildert de tijd

een eigen tijdloos portret van zijn nog steeds 

onbegrepen ik

gevoed door zijn nooit aflatende toestroom aan  

doorbrekend licht  vind het zijn plaats in de schitterende nasleep  

van een universeel gebeuren en tooit het de natuur 

met een kroon van buitensporige proporties

(c) JR. 2020

Hartzeer

 deze roos, is een roos die overleeft

een roos die in het leven staat, als een roos

die al zijn liefde, aan alles en iedereen om hem heen geeft

een roos, die als het nodig is...weent

met degeen die om hem geeft , maar ook met degeen

die alles al heeft, hij deelt zijn liefde ongeacht wie je bent

of hoe je heet

de roos, staat voor kracht, passie, opoffering

en een bloemrijke woordenschat , deze schat die hij heeft

is een schat die zonder meer ieders hartzeer geneest 

(c) JR. 2020

De bloem, de zon

stralend zacht
maar toch ook weer
zonder mededogen zonder lach
bezoekt het iedere en elke bloem
koestert hen maar ook weer niet
kust hun bladeren maar ook weer niet
de bloem met een ziel zo zacht
toont zijn surrealisme, een beetje van dit
een beetje van Dali dat mag
maar de zon zo ontstemd in zijn hart
haalt uit snoeihard
waarop het zijn hoofd verslagen neerlegt
zonder enige klacht

(c) JR. 2020