ergens, tegen zonsondergang
zoek ik de luwte in de tijd op
waar even geen stormachtig heden
verleden of toekomst aanwezig is
waar mijn bouwstenen hetzelfde zijn
maar altijd een ander gezicht hebben
ik ben één met het leven dat hier om mij heen valt
en welig tiert, het geeft mij de nectar die ik nodig
heb voor mijn voortbestaan waar ik erg aan hecht
en niet zomaar aan mij voorbij laat gaan
ik zie de schitteringen die mij koesteren
mij hun warmte geven en strelen totdat
ik mijn rust weervindt om toch weer een
hoek in mijn leven om te gaan en een
onzekere toekomst mij weer zeker te
maken
(c) JR. 2020
dinsdag 31 maart 2020
Schitteringen
Labels:
bouwstenen,
ergens,
gezicht,
hecht,
heden,
jan robert huisman,
leven,
luwte,
nectar,
stormachtig,
tiert,
tijd,
toekomst,
verleden,
voortbestaan,
welig,
zonsondergang
donderdag 26 maart 2020
Waarheden en onwaarheden
op weg naar die ene deur
waar mijn toekomst achter ligt
sluit de ander de fouten in mijn verleden af
en voel ik de rouw die over mij heen komt als ik het
zonder rancune of enige spijt achterlaat
gehavend als ik ben in een strijd van woorden
halve waarheden en onwaarheden ga ik op pad
naar iets dat altijd nog beter is dan mijn verleden
maar de weg die ik ga is beperkt
onbegrensd en onveilig
waar het op gevoel en krachtig mentale
of fysieke inspanning aankomt
het is geen bevestiging van een onbezorgde toekomst
laat staan een kans op die zo broodnodige
verlangde rust
ook daar zullen waarheden
halve waarheden en onwaarheden
aan de orde van de dag zijn
tot mijn ziel zijn wilskracht hervindt
en de toekomst voor mij veilig stelt
(c) JR. 2020
waar mijn toekomst achter ligt
sluit de ander de fouten in mijn verleden af
en voel ik de rouw die over mij heen komt als ik het
zonder rancune of enige spijt achterlaat
gehavend als ik ben in een strijd van woorden
halve waarheden en onwaarheden ga ik op pad
naar iets dat altijd nog beter is dan mijn verleden
maar de weg die ik ga is beperkt
onbegrensd en onveilig
waar het op gevoel en krachtig mentale
of fysieke inspanning aankomt
het is geen bevestiging van een onbezorgde toekomst
laat staan een kans op die zo broodnodige
verlangde rust
ook daar zullen waarheden
halve waarheden en onwaarheden
aan de orde van de dag zijn
tot mijn ziel zijn wilskracht hervindt
en de toekomst voor mij veilig stelt
(c) JR. 2020
Labels:
beperkt,
beter,
deur,
fouten,
gehavend,
jan robert huisman,
onbegrensd,
onveilig,
onwaarheden,
op weg,
pad,
rancune,
rouw,
spijt,
strijd,
toekomst. sluit,
verleden,
weg,
woorden halve waarheden
woensdag 25 maart 2020
Horizon
langzaam maar zeker
zien we de hoop in ons
weer opstaan
zijn er tekenen
achter de einder zichtbaar
kunnen we dan toch
het beest verslaan
het beest dat overal is
wellicht moe wordt
zich toch in zijn kracht vergist
er zijn tekenen aan de horizon
ze worden zichtbaar
(c) JR. 2020
zien we de hoop in ons
weer opstaan
zijn er tekenen
achter de einder zichtbaar
kunnen we dan toch
het beest verslaan
het beest dat overal is
wellicht moe wordt
zich toch in zijn kracht vergist
er zijn tekenen aan de horizon
ze worden zichtbaar
(c) JR. 2020
Een toekomst
staar in de lengte van de lange lanen
die in hun oneindigheid opgaan
zie hun leegte zonder enig geraas
die gewoon niet volstaat
zie hun uitzichtloosheid waarin zij
ten onder gaan
maar...zie hun kracht wanneer
de duisternis hen weer achter zich laat
zie, ja zie...een nieuwe dag
nieuw leven een toekomst breekt aan
(c) JR. 2020
die in hun oneindigheid opgaan
zie hun leegte zonder enig geraas
die gewoon niet volstaat
zie hun uitzichtloosheid waarin zij
ten onder gaan
maar...zie hun kracht wanneer
de duisternis hen weer achter zich laat
zie, ja zie...een nieuwe dag
nieuw leven een toekomst breekt aan
(c) JR. 2020
dinsdag 24 maart 2020
Armoede
het is de nacht die over je heen valt
je ruikt maar ziet haar niet
een kleed trekt zich strak om je heen
een kleed dat nog zwaarder dan
het breken van de dag weegt
het is jouw armoede die van de nacht
die je ondergaat, ze loopt met je mee
zij aan zij en soms denk je dat het nooit
meer overgaat
maar dan zie je iets een licht waardoor je
jouw armoede van de nacht eindelijk
achter je laat
(c) JR. 2020
je ruikt maar ziet haar niet
een kleed trekt zich strak om je heen
een kleed dat nog zwaarder dan
het breken van de dag weegt
het is jouw armoede die van de nacht
die je ondergaat, ze loopt met je mee
zij aan zij en soms denk je dat het nooit
meer overgaat
maar dan zie je iets een licht waardoor je
jouw armoede van de nacht eindelijk
achter je laat
(c) JR. 2020
Labels:
achter je laat,
breken,
jan robert huisman,
jouw armoude,
kans,
kleed,
licht,
loopt,
nacht,
nooit,
ruikt,
soms,
strak,
trekt,
valt,
weegt,
zwaarder
maandag 23 maart 2020
Luwte van het leven
na de dagen van wanhoop, verdriet en verlies
zijn daar de dagen waar de hoop in al zijn vormen
briest, zegeviert
en...
deze in een nooit aflatende overvloed rondstrooit
vanuit de luwte en stilte in het leven
waar het leven zelf altijd weer
zijn nieuwe beeltenis
hervindt
(c) JR. 2020
zijn daar de dagen waar de hoop in al zijn vormen
briest, zegeviert
en...
deze in een nooit aflatende overvloed rondstrooit
vanuit de luwte en stilte in het leven
waar het leven zelf altijd weer
zijn nieuwe beeltenis
hervindt
(c) JR. 2020
De klink
de dag
ja... die komt en gaat
seconden, minuten, uren
het is iets dat je niet ontgaat
de zon roept de nacht
gaat dan onder in vol ornaat
het is een volle maan
die neemt zijn plaats
de dagen zij vullen zich
met onze lijdzaamheid
rust en begrip voor wat
allemaal nog komt
of rond zal gaan
de deur
ja die blijft dicht
hij is vergeten
wat het is om open te wezen
zijn sleutel...die zit er in
maar draait zich niet om
dwars als een klein kind
dus wachten we tot de tijd
zich buigt en opnieuw open gaat
een sleutel ons weer goed gezind is
zich omdraait
een klink zijn kans waarneemt en
naar beneden gaat
(c) JR. 2020
ja... die komt en gaat
seconden, minuten, uren
het is iets dat je niet ontgaat
de zon roept de nacht
gaat dan onder in vol ornaat
het is een volle maan
die neemt zijn plaats
de dagen zij vullen zich
met onze lijdzaamheid
rust en begrip voor wat
allemaal nog komt
of rond zal gaan
de deur
ja die blijft dicht
hij is vergeten
wat het is om open te wezen
zijn sleutel...die zit er in
maar draait zich niet om
dwars als een klein kind
dus wachten we tot de tijd
zich buigt en opnieuw open gaat
een sleutel ons weer goed gezind is
zich omdraait
een klink zijn kans waarneemt en
naar beneden gaat
(c) JR. 2020
Labels:
begrip,
dag,
jan robert huisman,
lijdzaamheid,
maan,
minuten,
nacht,
ontgaat,
ornaat,
plaats,
rust,
seconden,
uren,
zon
vrijdag 20 maart 2020
Blues
vriendelijk
valt het licht naar binnen
beurt mij op met zijn nieuwe dag
zo vers, zo schoon, zo fragiel
in zijn wondere pracht
en ik voel de tinteling van
de zonnestralen op mijn gezicht
die naar mij tasten en groeten
en in mijn gedachten bij dit nieuwe begin
hun lied zingen
waardoor mijn blues verdwijnen
zonder enige herinnering
(c) JR. 2020
valt het licht naar binnen
beurt mij op met zijn nieuwe dag
zo vers, zo schoon, zo fragiel
in zijn wondere pracht
en ik voel de tinteling van
de zonnestralen op mijn gezicht
die naar mij tasten en groeten
en in mijn gedachten bij dit nieuwe begin
hun lied zingen
waardoor mijn blues verdwijnen
zonder enige herinnering
(c) JR. 2020
donderdag 19 maart 2020
Vrije vogels
het licht breekt
door de donkere nacht
maar de stilte blijft
ongeacht de nieuwe dag
het is stil op straat
ik zie de vogels
ze fluiten ik hoor ze niet
ze hebben zich aangepast
vogelvrij zitten ze op iedere tak
praten met elkaar vragen zich af
wat ik doe in mijn gouden kooi
met mijn zilverenzaad
dat langzaam op raakt
het is stil op straat
geen woord, zucht of geluid
zo ongewoon
en nu toch weer zo gewoon
in dit leven van alle dag
het is stil op straat
ik wacht in stilte af
(c) JR. 2020
door de donkere nacht
maar de stilte blijft
ongeacht de nieuwe dag
het is stil op straat
ik zie de vogels
ze fluiten ik hoor ze niet
ze hebben zich aangepast
vogelvrij zitten ze op iedere tak
praten met elkaar vragen zich af
wat ik doe in mijn gouden kooi
met mijn zilverenzaad
dat langzaam op raakt
het is stil op straat
geen woord, zucht of geluid
zo ongewoon
en nu toch weer zo gewoon
in dit leven van alle dag
het is stil op straat
ik wacht in stilte af
(c) JR. 2020
woensdag 18 maart 2020
Corona
overvallen en aangevallen
de schrik was hysterisch groot
het werd een staat van beleg
maar nu thuis in de loopgraven
werken we onze strategie uit
het is lang geleden
maar we zijn weer solidair
eensgezind, in dit gevecht
tegen een onzichtbaarheid
maar als de mens uiteindelijk
weer terugkomt in al zijn
ongrijpbaarheid
verliest het zijn greep
op onze vrijheid van leven
en sterft in zijn eigen ondergang
uit
(c) JR. 2020
de schrik was hysterisch groot
het werd een staat van beleg
maar nu thuis in de loopgraven
werken we onze strategie uit
het is lang geleden
maar we zijn weer solidair
eensgezind, in dit gevecht
tegen een onzichtbaarheid
maar als de mens uiteindelijk
weer terugkomt in al zijn
ongrijpbaarheid
verliest het zijn greep
op onze vrijheid van leven
en sterft in zijn eigen ondergang
uit
(c) JR. 2020
dinsdag 3 maart 2020
De Hemel
op de eerste trede
naar de hemel ligt
een briefje...
'gesloten wegens verbouwing'
(c) JR. 2020
naar de hemel ligt
een briefje...
'gesloten wegens verbouwing'
(c) JR. 2020
Abonneren op:
Posts (Atom)