Weer nieuw blad

een fenomeen slaat ongecontroleerd
om zich heen, dronken van lust neemt
zijn verwoesting een vlucht

hij daagt het leven uit dat buigt voor
de marteling onder zijn huid, flora en fauna
spelers in een spel waar alleen de winnaar niet

wordt geveld, uit geraasd voldaan overziet
hij zijn 'schepping', totaal niet ontdaan sluipt
hij terug in de tijd naar zijn wazig bestaan

'winnaar', nee, de door de natuur ingegeven
kracht heeft hij als vanouds weer onderschat
vanuit de as brengt de 'schepping' weer nieuw
blad


(c) JR. 2014

Another day

so, in the middle of the day when
the sun is out, I smell the new born
hay, an' I know life's been good to me
at where I'm standing for yet another
day

its struggle has left me for a while not
knowing where or when it will return
I cherish this brief moment in time as
I know it won't stay 'cause its forever
changing into something new ev'ry day

somethin' I've got to engage again  when
time blows its lonely horn, and when I hear
that lonely horn I will know time's come to me
with another test on a new day where I'm ready
to engage into the struggle, life is for yet another
day

(c) JR. 2018

Overal en ergens

buiten raast het duister
de voegen tussen de tegels
zeggen veel door te zwijgen

geen nacht om het vuilnis
laat staan het gruis in de straat
te belonen mijn glas vult zich
opnieuw met...

zijn betraande nevel die mijn lippen
kust het huilt elke avond om het gat
dat eens zijn leven was

maar als de bodem uitnodigend
omhoog kijkt roept het steeds om
meer en ik geef het keer op keer

tot de stilte valt en alleen nog maar
één gedachte telt hoe kan het ook anders
ik denk aan jou

toch hoe ver ik ook dwaal hoe diep
de afgrond, het is iets wat je zei en
je had gelijk: 'the comeback kid'

ik kom er overal en ergens altijd
weer...

uit !

(c) JR. 2015

Maserattie

 even een vraag, waarom zie ik zo veel Maseratties rondrijden
dat ik het gewoon ga vinden, ik spel het waarschijnlijk verkeerd
omdat het zo'n dure naam is, zal wel een zonnesteek zijn, met dit
weer zie je alles dubbel

(c) JR. 2018

Live or die

Love's , sometimes not new or never heard of
a final commitment with or without a reason

sometimes stays or leaves with a lie an' yet
it is always Love that devines if it will
live or die

(c) JR. 2018

That Survivor

when the sun comes down
the heat is out and the horizon
is in rest a swift breeze will find
me

life comes back to me lifts me up
puts me down back on my feet I wil
always try to be that survivor

and yet some of us will try but won't succeed
and life will always be that bit harder to live

                                                                                2017

2018

my ferns they didn't last 

(c) JR. 2018 photo's JR.

Crïme passionnel

Un couer, loopt vol met emoties
treft op zijn weg een intens met haat
beladen geslepen mes

toch, het leeft nog net, zij verdrinkt
bijna in haar riool van pijn, maar zelfs
dit venijn

krijgt het slachtoffer d'un crïme passionnel
niet klein, zij is te sterk tot diep in haar kern

een hart staat op werkt zich terug
naar de top haar leven stroomt er
weer doorheen dit hart overleeft !

(c) JR. 2015

A place to live

I can still hear that violin play
it was across the road in the inn's
attick it stayed had a lonely sound
the cry of a lost hound

it stuck with me for a long time actually
for more than a while, I travelled along
on a road more than long

'till at the end of the line I reached my
home town with all the pines where patiently
waited my bride

at my wedding night it played  for me
for the last time it was never heard of
again only when my first child came

its tune now a happy one it played at the
beginng of dawn shimmering lights wandered
across the fields after that the violin's tune ceased
to be

now an' then I try to whistle it again how much
I wish, it doesn't come to me again it must
have as I did found its place to live


(c) JR. 2015

De Wallenkant

zo, slenterend langs de wallenkant uit mijn
jeugd , rijst verborgen in 't woud van de ultieme
watervrees, de herinnering aan gestorven emoties

losgeslagen, afgemeerde schuiten riepen
op tot een niet te verwoorden geldingsdrang
maar wanneer het water zijn tol eiste verdween
die schreeuwende doordringende pijn pas

na verloop van tijd in zijn eigen verdoving
zo, slenterend langs de wallenkant uit mijn
jeugd denk ik was die jeugdige onbezonnenheid
het allemaal waard

waar de scheidingslijn tussen leven en overleven
zo fragiel was als het jonge leven zelf maar hier aan
de rand  van een gracht keert even het verleden terug
een moment maar

(c) JR.  2015

Blessed

I found her by the side of the road waitin',
givin' me the eye wondering what life with
or without me would be like, she then offered
me her lips offered me her soul with...a promise
inside

now she's my heaven, its angel eyes leavin' me no
other option but to smile, an' yes I've been around
for many a while doin' things even angel eyes wouldn't
like but when I met her a change came overnight

an' now I'm wondering why I'm so blessed with this
woman offering me her lips  offering me her soul, as
did I, an' yes she's my heaven, its angel eyes, I found
her waitin' for me, wondering what life with or without
me would be like


(c) JR. 2018

Rimpels

mijn stof is verdeelt over het heden en verleden
nog steeds spreidt mijn rimpel zich, kom ik hem
tegen, soms sterker dan ik kan velen

ik moet hem wel delen want deze rimpel is er één
van vergiffenis, gestorven op mijn veld van eer maar
voor die ander nooit verdwenen

met deze rimpel spuugt zij op mijn blazoen en spreekt
zij over mijn rimpel zonder enig geweten terwijl heb
gegeven en gegeven

tot haar rimpel mij tot aan de lippen stond en ik het
toch in mij vond haar te vergeven maar het is en was
zoals ik heb begrepen

niet genoeg nog steeds ligt er een rimpel te verdelen
maar ik zie haar niet die rimpel, zij heeft mij niet bereikt
om haar te bevrijden

van die ene die zonder reden, het was er een van velen
niet belangrijk niet van toepassing zij moet omzien naar
die ander

daar ligt haar rimpel en haar bede in de aanwezigheid
van zijn stof aan zijn voeten, zoals bij velen met wie zij
nog een rimpel in plaats en tijd heeft te verdelen

(c) JR. 2015

Feel a lazy love flow

energy's in my bones, I can feel
it flow as I'm drinkin' this wine
not sacred not mine I can feel
it flow, I feel a lazy love flow

and I couldn't think of a better
way than to spend it with you
wishin' you the most possible
happiness you could ever have

let the flow never come to rest
your hungry eyes touch my precious
wine feels the lazy love flow, energy's
in my bones

feel it flow, let a lazy love flow, I was lost
so were you, you were there I was too, we
felt it right from the start a lazy love was
risin' up we didn't need much for it to live

we didn't care if it dwindled a bit a lazy love
was all it was, we didn't care if it was, a lazy love
was there, and it flowed right through our hearts

energy's in my bones, as I'm drinkin'this wine
not sacred not mine, I can feel a lazy love flow
and I couldn't think of a better wat than to spend
it with you

(c) JR.  Eightees

Een oneffenheid

lichten, doordringen het donkere kleed
van de nacht, met een vaart die je op deze
weg niet had verwacht

daar is die 'oneffenheid' een ziekmakende
klap, geen seconde, zonder aarzeling verdwijnt
een voertuig in de nacht

na de confrontatie ligt in de dichte vegetatie
iets roerloos een 'rimpel in de tijd' zeg maar
een 'oneffenheid'

het duister geeft het nog niet prijs, tot de
herfst in zet het incident bereikt het zijn
dan slechts de restanten die zichtbaar
zijn

zelfs dat is nog niet genoeg de invloed van
een seizoen slaat toe zorgt ervoor dat een
'rimpel in de tijd'

die 'oneffenheid' langzaam maar zeker in
het niets verdwijnt


(c) JR. 2013

Ev'rytime you beg I bleed a little

Ev'rytime you beg I bleed a little
your eyes tell their tale your hands
ask me to stay

don't start pleading again 'cause
ev'ry time you beg I bleed a little
and I'm crying pain

have to catch that last train, pain's
in my head, in my heart, pain's takin'
me apart

pain's more than I can take, more
than I want, 'cause we must part and
ev'rytime I go

you beg and I bleed a little my life's
in another city belongs to someone else
she's waiting for me there

I'm a part of her as well, never can I tell
about you, how I miss not being near so
don't make it hard on me

when I leave, your eyes tell their tale,
your hands ask me to stay, pease don't
start over again

'cause ev'rytime you beg I bleed a little
and I'm crying pain, have to catch that
last train

I'm crying, you're in my heart, don't take
it apart, don't plead again, pain's in my
head, my soul

says don't go don't destroy what you chose
where on it you founded your hopes your
eyes tell me to stay

your hands ask me the same, and I'm
crying pain, 'cause ev'rytime you beg
I bleed a little

(c) JR. 1985

Wat eens was

de velden waarin wij lagen, rozen

de gebeeldhouwde droom om in te

dwalen

uitgelopen lanen gevuld met verborgen

emoties, vangen een beeld van wat eens

was

elke gedachte brengt de perfectie nader

in een geest gegijzeld door tijdloze jaren

denk aan de rozen groeiend in kracht elk

jaar weer sterker dan we hadden verwacht

velden, groter dan groot lanen langer dan

lang, voetstappen in het ritme van weleer

denk aan ons zoals het eens... was

(c) JR. 2014 photo (c) JR.

Crossroad

well my friends, it's the parting time
remember us in the laughter the tears
and sadness we shared

all the colours of life we will miss
not forget, so will you 'till we meet
at a crossraod relivin' the past

(c) JR. 2014

Voortleven

de roos,
kracht, passie en kleurenpracht
ontvangen uit een hand met liefde
omgeven

symbool van een nieuw leven
de roos is, zal altijd in iedere
en...elke gedachte voortleven

Scherven

op de reis door de jaren van je leven
is daar de kans dat warmte, liefde en
genegenheid dit niet overleven

doe je best dat te behouden terug
te vinden want niets is zo vervelend
toe te moeten gven

dat scherven uit het verleden geen
geluk brengen in het heden


(c) JR. 2011

Laatste fluistering

ik sta op een hoek, steek een sigaret op
zacht valt de regen op mijn gezicht, staar
in de natte, verlaten straten, waar de nacht
binnen viel

gevangen in het donker wijst een sprankje
licht mij de weg in de duisternis in een
omgeving die ik langzaam herken

mijn gedachten dwalen af naar de onverwachte
ontmoeting die ik had, een stem, zo broos zo zacht
dat het bijna brak, fluisterde, terwijl ik luisterde

mooi zinnen met een diep gevoel van binnen
ik aarzel mijn tocht naar huis valt stil gedachten
dwingen mij te aanvaarden dat de richting die ik
ga niet de juiste is

misschien kom ik nog op tijd, hoor ik de laatste
fluistering, met daarin de bevestiging van iets wat
ik vanaf het begin al wist

(c) JR. 2013

De eenzame fluiter

op een druilerige nacht zo
tegen het ochtendgloren verstoort
een fluitsolo de door iedereen
welverdiende rust

zo zuiver, zo mooi gevormd
door de meest aanstekelijke wijsjes
dat ramen worden open geschoven

maar de mist laat alleen nog een
schimmige gestalte gehuld in een
cape zien langzaam sterft het fluit
concert uit

waarna het elke nacht weer wederkeert
in de hele stad, de gewenning slaat toe
kou hangt als een gure bries in de lucht

nacht na nacht, keert de fluitserenade
terug, niemand kan de vonk van herkenning
doen branden, eens een schim altijd een schim

weer klinkt het fluit crescendo maar
dit keer zo triest dat het weg ebt in een
door duisternis gevormde nevelen

na het aantreden van een stijf bevroren
morgen, geeft de nacht het drama in al
zijn naaktheid aan de verrezen zon prijs

op een simpele bank wordt het ontzielde
lichaam van een man gevonden, naast hem
ligt een witte stok met rode ringen

de onheilstijding treft allen diep iedereen
wist zonder meer wie daar zijn 'schepper'
had gevonden

hij die zoveel gegeven had vond zijn
brood nodige rust in een pittoresk hoekje
van het plaatselijk 'rust hof' omgeven door

door een niet aflatende bloemenzee menigeen
beweert nog steeds in de door bomen gevangen
wind het fluiten te horen

soms meent men in de koude nachten
die schoonheid weer tot leven te horen
komen, eenzamer als nooit tevoren

(c) JR. 2014

Last Offensive

beaten, but not defeated
longing for some peace
exchanged glances confirm
the question in their eyes

some tense sense of
restfulness reaches troubled
minds, an forgotten force erupts
from the ultimate depth of their
souls

surrounded by detructive
testamonies of a morbid idealism,
late in the sfternoon the sun seeks
refuge in its own setting

silence encircles them like
a heavy cloak a deep sigh
tells it all

                 II

behind the grit of devistation
time slices through each's own
man made hell

fear calls upon their last shred of
courage, a last offensive reaches
out for them

suddenly rage seeks its confrontation
muffled cries ring out calling on ones
dear, even a 'maker'

in a 'dance macabre' steel encounters steel
forging an ending never to be revealed
slowly fading into a battle born mist

a feeling of contentment settles in
somewhere a last fiant sigh is heard
place an time meet again, it has no
winners

(c) JR.  4-5-2014

Laatste offensief

moegestreden,
maar 

nog niet verslagen
verlangend naar rust 

geeft
een zekere mate 

van bescherming
die even terug

blikken 

wisselen van eigenaar
vinden 

daarin de bevestiging
op de vraag 

die uit hun ogen
straalt

gespannen rust 

daalt neer
een kracht 

komt uit het diepste
van 

hun ziel omhoog 

omringt
door de destructieve 

getuigenis
van 

een verziekt ideaal

laat in de middag 

zoekt de zon heil 

in zijn eigen ondergang

stilte
valt als een zwaar kleed 

om hen heen
een diepe zucht 

vertelt 

het hele verhaal

                          II

achter het gruis 

van de verwoesting
verglijdt de tijd 

in een voor iedereen
eigen hel

angst doet een beroep 

op
dat laatste vleugje 

moed

In een 'Dance Macabre' 

ontmoet staal, staal

gevloek, getier 

en geschreeuw
om dierbaren

zelfs een 'schepper'
en 

een slot 

dat niet kan 

worden vertaald

langzaam 

ebt het weg 

in een door strijd
gevormde nevelen

een gevoel 

van berusting
doet haar taak

plaats en tijd 

vinden elkaar
terug

geen winnaars ditmaal

slechts geweld

onderhouden

door 

een geestelijk vergif

blijft

(c) JR. 2014

Middernacht

De varen voelt zich in de steek gelaten na de zonsondergang

en zoekt naar verlichting in de nacht even verschuift er een wolk

licht valt het is dat moment dat het pakt zo ongeveer tegen middernacht

(c) JR. 2018 photo JR.

Less pain-painless

walkin' down the streets of my youth
lookin' here' an' there for somethin'
old not new

its laughter an' its pain come to my mind
yesterday's not always a good thing to
look for and find

'cause your pain will always become
more than you'd ever left behind

so now I'm wandering through my
past an' its pieces an' still I miss
that light I then had

it disappeared an' left me over night
never to reclaim its right to shine again
never that very bright

a thing of the past a lot of pain of what
I never had, but now shiftin' through the
leafs of my time

now I find my pain has become more or
less, painless, now I can shine again that
very bright maybe somewhere in time

(c) JR. 2018

Overstroming

en...als ik zwijg blijven mijn woorden stromen
meegenomen in hun vloed van met feiten
onderbouwde beschuldigingen

die...

ondanks hun overtuiging en zegging kracht niet
meer aan bod komen en langzaam verdrinken in
een wereld

waar een oratie aan woorden diens overstroming
oproept


(c) JR. 2018

Nowhere

sittin' here waitin' on a train
goin' somewhere into nowhere
'cause goin' nowhere is the only
place left for me to try

memorisin' the good life I had gone
somewhere out there without givin' me
a reason without explainin'

the 'don't knows' or the 'why's I'm lost
in a situation where you're waitin' on a
train goin' into nowhere

'cause  nowhere is the only place left
to go


(c) JR. 2018

Only we know

words cannot say, what I feel
if this is love, heaven's real

you an' me we're almost there
a couple o' more steps touchin'
air

a strong breeze carries our feet
a lifetime away we talked in a
far away place

goin' back to the roots of our souls
we came so close, only we know

(c) JR.  1985

Here to stay

don't know what the future brings
I will go by the wind let myself free
the way it pleases me

don't care what people think
life will be my drink, here's a toast
to that new road

I will only go for the best
to hell with the rest, now's when
I live, love an' kiss

beware, take care I'm on my way
I'm here to stay


(c) JR. 1985

Growing old

looking up to the sky, where an odd star
casts its light my thoughts go back to
yesterday to what we lost to what we gained

memories of laughter, memories of the days
after whenever the time we'd celebrate with wine
the sound of little feet

the sound of crying in sleep, the happyness of
a bride in white children on my knee climbing
a tree

it all seems so long ago, slowly growing old
I smell the flowers of time that grow along the
line of life

the scent is growing stronger must I leave now
somebody's calling yonder walking towards me
he takes my arm

leads me up to the steps someone wept
I didn't look back

(c) JR. 1985

My Queen

at the crack of dawn, a silent mist
covers the fields, it is there nature
roams

it is my home I will take you there
to this kinfdom o' mine if you care
taste how it feels

maybe you'll be my queen

(c) JR.  1085

Taking the rest

close the book with  tenderness
with your thoughts dwelling on what
was read

take from it the sadness, laughter,  madness
brightness, take the flavour, the feelings take
all the best

'cause I'm taking te rest

(c) JR. 1985

Getting old

see the sun cast her spell
see the tip of a finger caress
see a hand displaying tenderness

see the eye meet its destination
see the soul belong, see they're
free

see the sunrise in rest, it all seems
so long ago, I must be getting old

(c) JR, 1985

Stilte

een gang, 't was daar dat ik liep
zomaar in een of ander gebied er
was een kamer met het bordje, 'stilte'

het trok mij aan, ik ben er binnen gegaan
stil, zo stil was 't daar, ik hoorde een hart
slaan, mijn

een hand bewoog, ruiste , mijn zo meende
ik zelfs mijn geweten te horen spreken dat
was waar

over mijzelf, het verleden, wat ik goed of
fout had gedaan, het praatte mij zelfvertrouwen
aan

dat was wat ik zocht, nee hier in
de kamer der 'stilte' kreeg ik het toegeworpen
om verder te gaan met morgen

(c JR. 1985

Dawn of light

hear the grasshopper play his violin
hear the wind sing her song see the
birds on the wing

se them float along, float to where they
rest, rest, as long as they last in the
morningdew

the fortunate few born to glide at the
dawn of light

(c) JR. 1985

Battle of wits

out of the thunder, came a man
more mellow in decision more
eased of mind

more wisdom gained, out of time
many years on the ride, brought
him back

to this time, a siege, a batlle of wits
added wisdom dealt with, to become
stronger in spirit

(c) JR. 1985

Lelie en zijn dag

wanneer de lelie zich vastklampt aan
het licht van zijn dag zijn lot uit het
oog verliest

door de aandacht die een vlinder hem gaf
is het de nacht die hem zijn eeuwige roem
verschaft

na zijn zo zij dacht eeuwig durende eindeloze
dag

(c) JR. 2018 photo (c) JR.

Mensen zien

als je door een dal van tranen gaat
als je denkt dat de wereld vergaat
en..
je ziet dan het begin van een nieuwe
dageraad

dan grijp je dat vast, met all kracht
een kracht die je niet meer had verwacht
je klautert weer omhoog

je ziet weer vreugde, aan het eind van de
regenboog, je had niet gedacht dat dat nog
in je zat

je begint weer te leven, je kan weer geven
je kan samen weer lachen, dat is lang geleden
denk je in gedachten

samen huilen, samen lachen je begint weer
overnieuw, je kan weer mensen zien

Vrouw

ze was zo mooi, zo zacht
ze was de voorbode van een
lange nacht

koel was haar ondertoon in
haar lach, kil was haar huid
zo ook haar wil

tot haar spiegel brak, haar warmte
naakt lag, meer dan ze ooit dacht
werd ze vrouw die nacht

(c) JR. 1985

Heelal

in een zee van rust
vond ze haar oorsprong terug

door vleugels gedragen
vloog ze over berg en dal

om neer te strijken
in de schemer van her heelal

(c) JR 1985

Die nacht

een beetje koel op een afstand bekeken
kwam ik haar weer tegen en vroeg mij af
zou het nog zo zijn was het meer geweest
dan een glas warme wijn

was het vuur van een langere duur, ik leunde tegen
een muur, keek haar wat onverschillig aan, haar ogen
vertelden hun eigen verhaal, als ik nog twijfels had was
ik daar nu toch wel van af

een hand pakte mijn arm, ze was warm, iets zei mij
dat ik dit niet voorbij mocht laten gaan, het was laat
dat ik thuiskwam die nacht


(c) JR. 1985

Days of celebration

In the morningdew, I found my peace

starting a new,with mists of my life driftin' 

by

I ask myself a question 'why' nothin' comes 

to me at all no answer not when I call

suddenly somethin' stirs, someone is there, 

someone out there still cares

it's the reason I'm here to celebrate these days

so precious so very dear

(c) JR. 1985

Summer of 2018

It's warm, warmer than warm, hotter than hot

my house's my shadow, under siege by an all

day long, undisturbed, cold and heartless glow

and yet...

my house's my house, it's loyal to me and

it will resist, won't give up its cool shield

protecting me from a power laying siege to it, 

day by day

and it will evade its reign and I ask myself

how much of life will be left after such a day

and then this heat calls it a day and leaves it up

to the night to come and give us a breather for a change

and yet.. 

the heat it knows, it knows what's been left behind

will still be hot enough to stay away from and hide

and I, I rise from my shadow into a new one, "the night'

it is then, I hear nature calling for me, she's thirsty

as she is ev'ry night and I, I bear her water, and more an more water

refreshing her thirst, 'cause she relies on me to pull her through

as long as it takes even if it seems in vain

(c) JR. 2018

Zomer van 2018

het is warm warmer dan warm
heter dan heet de schaduw is mijn huis
het wordt belaagd door een onverstoorbare,
kille en harteloze gloed

de hele dag maar mijn huis is mijn huis het
is trouw aan mij verzet zich geeft zijn koelte
niet prijs geeft zich niet over aan die macht
die regeert, dag na dag

en ik, ik vraag mij af hoeveel leven er nog is
na zo'n dag, eindelijk vind de hitte het genoeg,
de nacht neemt het over

maar de hitte weet wat zij achterlaat is nog
warm genoeg en ik...ik kruip van uit mijn
schaduw in een nieuwe schaduw nu de nacht

ik hoor dat de natuur naar mij roept zij is dorstig
naar het nat en elke nacht is hetzelfde als er voor
ik sjouw en sjouw

want de natuur rekent op mij rekent er op
dat ik haar er weer door haal en wel zolang
het duurt...iedere nacht


(c) JR. Summer of 2018