Regen

er viel een druppel
ik dacht
dat duurt maar even
er vielen er meer
eigenlijk tallozen
en
dat duurt nu al meer
dan een veelvoud
van dat even
vanuit een wolkendek
dat maar niet week

het regent nu al
decennia
zoals aan het begin
van onze aard
en
mijn land ligt onder water
we
bouwden boten
om op te leven
het werden hele steden
we gingen er mee varen
en land
jazeker, maar te weinig
voor al die velen
die daar ook op uit waren

de jonge aanwas
weet niet beter het water
is hun letterlijk
ingegeven
het was aanpassen
met hier en daar
wel wat meer
dan eetbare kroost
we
leven van wat
de zee ons geeft
en
ondanks alles
is dat best wel veel

onze drijvende industrie
is
daar helemaal
op afgestemd
de zee is weer rijk
aan voedsel
dat waren we niet
meer gewend
heel gezond
op dat water daar
soms denk ik
'carbonaat'
ach laat maar
een 'lekkerbek'
alles went niet waar

(c) JR. 2019

Een half heel leven

en
de dromen zij
blijven komen
ze waaien mee
met de wind
door de spelonken
van mijn gedachten

als ik je mis
in die wereld
waar de rede leeft
wanneer ik weer
loop
door het veld
van mijn geschiedenis
om toch sterk
te zijn

in de eenzaamheid
van mijn hart
die mij zegt
het leven te leven

dat al
bij mijn geboorte
was uitgestippeld
als ik weer woon
in de bescherming
van mijn hart

waardoor
dan ook
een heel leven
zomaar ineens
een half leven
kan worden

(c) JR. 2019

Staccato

't was morgen
ze zaten tegenover elkaar
aan tafel
het staccato van zacht
tikkend bestek
galmde als mokerslagen
door de ruimte
hun borden waren
de barricades
waar achter ze zich
hadden terug getrokken

er hing een
schreeuwende stilte
tussen hen in
het had de liefde
vertroebeld en tot een
verstilde oorlog verklaard

bij de enkele ogenblikken
dat hun ogen elkaar troffen
zochten ze naar
de achter liggende
antwoorden
maar de status quo bleef

ze waren te trots
om een nederlaag toe te geven
maar toch moest een van beiden
het met woorden doorbreken
het staccato ging onverminderd door

de pap die normaal nooit
zo heet gegeten werd
was bijna op
hij schraapte de keel
een hakkelend eerste woord
kwam over zijn lippen

zij keek verbaasd
naar hem op
de woorden kwamen sneller
het werd een vloedgolf
van onuitgesproken irritaties
verdriet
en gekwetste liefde

ook zij sprak nu
emoties vlogen door de kamer
botsten met meubilair
muren en ramen
tot de stilte viel
ze keken elkaar aan
hun bord was leeg

de vrouw pakte ze op
en liep de keuken in
hij hoorde haar neuriën
ook hij stond op
schoof zijn stoel aan
en liep naar buiten
voor het eerst in lange tijd
hoorde zij hem weer fluiten

(c) JR. 2019

De wind

ze leunt tegen de wind aan
die haar telkenmale liefkoost
haar ondersteund in haar zucht
naar houvast, evenwicht en een soms
stabiel maar avontuurlijk bestaan
de wind blaast haar daar waar de zon
 voor niets opgaat

(c) JR. 2019

Acceptation

no more happy days to lean on
no more yesterdays to dream of
as an aching heart is not the best
table to feast on

where happiness is your dead end street
where your light can't see and if you want
to know your future, you will do well to
read your past

it is that acceptation that in the end will
make it last

(c) JR. 2019

Eigen deeg

wanneer een kers
zijn plaats op de taart in neemt
zich daarna
als een parel voor de zwijnen gooit
zal een koekje vanuit zijn eigen deeg
die plaats voor zich opeisen

(c) JR. 2019

Plat

wanneer zich op de snelweg
van het leven een file vormt
kunnen plat gereden banden
soms...
niet meer verholpen worden

(c) JR. 2019

A lonely road

somewhere, out there someone's waiting
walking down a lonely road he has never
seen or known

and he's looking about him waiting not
seeing the richness in his life, he thinks
it's only pain and sorrow that have arrived

now looking ahead into the distance he sees
something out there, a stir on that lonely road
it's that light of fortune coming his way

it has come to take his pains and sorrows
and turn them away

(c) JR. 2019

Richness

sometimes

love's a reason to build on
sometimes 

love needs to be led 

and sometimes
asked to stay

and if love's a story

it should be told overnight
as a journey on its way 

and if it finds me

I'll kiss its richness 

as a message from far away

(c) JR. 2019

Verborgen rust

zij was de herder van mijn ziel en...
zijn gedachten, ze liet haar oog op mij rusten
zong de melodie van mijn leven
in zijn zonsondergang

dronk van haar zinnen tot in de vroege morgen
waar haar zonsopgang wachtte, ik was vrij
zij was mijn verborgen rust en ik was
haar mijn

(c) JR. 2019

Times do change

just one more time, will I go out there
see them once again, look if they have
changed, too bad if they have

take my car and drive it down, they're
still around live a life quiet like, I don't
find what  I've left there's nothing there
for me to take back

we've forgotten how to talk along the same
lines, their eyes sre shifty, voices leaving trail
we're staging a play

I decided not to stay, they're almost glad to
see me go away, a tension's in the air, no time
will I spare, we've drifted apart

no matter the talk, we've drifted apart
we smile, we don't laugh, it's no more
in the heart

(c) JR.

An old love

she crept up on me while I was sleeping

started about what once had been, I sensed

something was wrong, I knew I had to find her

would I know if I saw her, would the years not 

keep her away from me, I got up, still wondering

about her, with guestions at the back of my mind

I couldn't answer any of them, she had dropped

out of sight since a long time, her trail had run cold

there was nothing left to see, all I could do was

dig it up, at its roots she might be

I was getting near, so very close when I read this

ad in the paper and its news was bad, all it said was

I could stop digging, I could stop thinking of ever

finding her

now I've got all the answers and none of them

I like, it now is a never ending story, they take

a long time to die

(c) JR. 2019

My Precious

she once was my dark angel whispering
throughout the night many words that were
a lie, leading me into a new morning

covered by a grey sky and then she
left me, with my precious one crossing
the waters where a sunset never dies

and I was lost for just that moment in time
'till I collected myself, I then boarded a ship
it too sailed at a sunset

where the waves were high, crossing
the waters, where she took my preciuos
one, to bring her home

I was there, ready to die so I did and
prepared myself to cast her aside, I now
was waging war on someone

who could make worlds collide I fought
a hell of a fight and yes I had to lay down
my life and I became that angel that rules
and knows...

the wrongs from the right

(c) JR. 2019

Een balans

ik voel mijn tastbare, zichtbare breekbaarheid
verglijden, in een stroom van ongecontroleerd
schrijnend, pijnlijk licht,

het is een reis, die alleen ik kan volbrengen
niemand kan mij volgen, daar, naar waar de
kiem gelegd werd, voor mijn oorsprong die
ooit eens de reden was van mijn ontstaan

ik zie ineens een overtreffende, onbegrensde
lichtvorm die mij opslokt, uitspuugt maar
toch teder neervlijt in een veelkleurig met
duister beklede plaats

waar mijn tastbare, zichtbare breekbaarheid
verdwenen is ze voelt nu aan als een koele
zomerbries, die zo achteloos aan je voorbij
gaat

ik ben daar met velen, zijnde nog minder
dan een stofje, nog minder dan een niets
een onderdeel van een onderdeel een
bewustzijn, een kringloop

een balans, leven zijn wij, we voegen iets
aan iets toe aan een nieuwe tastbaarheid en
zien dan weer hetzelfde licht, met dezelfde
andere ogen

dan weer zijn we een tastbare, zichtbare
breekbaarheid in dat licht, maar met hetzelfde...
bewustzijn

(c) JR. 2019

Hemel op aard

wandelend, langs de oever van een rivier
op een luie zomernamiddag, aan het eind
van de dag, zag ik de zon, in al zijn vrede
gracieus wegstervend, laag aan de hemel
staan

op dat moment viel er een serene rust over
mij, de last op mijn schouders leek mij even
te verlaten, de natuur nam een pauze en zij
nam haar tijd

langzaam kwam de nacht en ik smolt samen
met het heelal, waar ik de sterren onderzocht
die de hemel deden oplichten, hun kalmte viel
omstreeks

middernacht over mij heen, ik was alleen daar
in vrede met mijzelf, samen met de rivier, dit
was de manier waarop ik moest leven, het voelde
zo verschrikkelijk goed

en ik zoog de lucht in zijn meest pure vorm
met kracht naar binnen, het water brak kalm
op de oevers van de rivier, de sprinkhaan
speelde zijn eenzame lied

er lag een roeiboot op zijn kant, ik rolde hem
terug en ging de rivier op, nog nooit had ik mij
terwijl ik roeide, zo goed gevoeld, langzaam
naderde ik mijn hemel op aard

en toen ik het zag was de herkenning daar, het was
vroeg in de morgen, tijdens het breken van de dag
dat ik terug kwam aan de oever van de rivier, liet
de boot rusten en dromen

in het zand van waar het lag, nam het pad terug
naar het dorp, dat met stilte omgeven was, ik was
veranderd, ik was anders, ik was herboren een nieuw
mens

eindelijk had ik het ritme van het leven hervonden
nooit zou ik meer, deze last des levens hoeven torsen
ze was verdwenen daar, om middernacht, ergens op
de rivier

(c) JR. 2019

vertaling van het Engelse gedicht Heaven uit 2013
ook op deze blog    

No man's land

I've been there for so long
time flies into my yesterdays
must be years ago I came in a land
that never knew hay

no beauty as far as I can see
here an' there the odd appletree
no homestead at all only two walls
to guard it all

it's hard to believe, I here did find my peace
from a world forever at war, this place to me
is unigue

a place where the odd stranger comes running
before a storm bringin' bullets and rain, I help
him beat this storm

help him to a place out of the rain, where he thinks
home is not far away, where he thinks it has a bed to
sleep, where its stairs do not run steep

just I know where he'd rather be, safest place on earth
is right here, in 'no man's land' an everlasting peace
where the occaisional bullet is released

where nobody wants to be and the skies are clear
where I drink a quiet beer, I'm at ease here, livin'
close to those walls, where they can't see me

can't get me into their sight, where I live, stay
alive, I love my 'no man's land', a land nobody
claims, in my heart it has no rain

(c) JR.  eightees

Pieces

waitin' at the threshold of time
as life leaves us lookin' out over
a field where a late season dies

my life is as that season, lookin'
over its shoulder, lookin' at what
it leaves behind maybe with some
of those lost pieces it just can't find

sometimes you're collecting those
pieces remains of what once was
until they al come together as it was

I spend a lifetime collecting those pieces
and they almost have come together still
a couple are left, I myself am the last piece
to collect

that's what life is collecting pieces
until they all come together at a window
in time giving us a chance to see what lies
ahead on the other side

(c) JR. 2019

Vertwijfeling

in al zijn vertwijfeling
grijpt hij vertwijfeld naar zijn hoofd
wanneer ongetwijfeld, zijn vertwijfelde uitspraken
slecht vallen, in een twijfelachtig allooi

(c) JR. 2019

Stones

powerfull, powerfull stones
precious, wonderfull stones
no strenght can ever match
showing their light instead

stones are my delight
cleansing my soul inside
soothing my weary mind
guaranteed is my life
so strong I'll survive
greatness never does die

stones to keep me company
stones that will support
stones won't get me lost
stones stay close to me
stones to keep me company

they'll always be there
they'll always take care
always share their [ower
stay with me ev'ry hour
ev'ry night into the day
stones will never go away

(c) JR. eightees

Time's on my side

as the night comes into sight
I turn to pour myself a drink, it's a precious moment
I know what I will see, the good times of my yesterday's
at the threshold of sleep

a drink does it all to me and yes life's been good to me
before I know it happens, all are in front of me smiling
sitting 'round the fire, burning lazily

remembering those years, I do recall, wish they'd come
come near, I can name ev'ry face, know all their tales
I put down my head and try to get a rest

and I'm so very happy, they're the memories I try to have
and stay, I;m not old yet not young, but got years enough
to have those dreams now and then and relive the good
times again

all my loves are there, so much we still share
they talk to me all night, so very happy to slip
back into time

it's what I live for, having those dreams, see them
all again, I know , can;t leave it, must see them
ev'ry time, they're my relatives, they keep me alive

and yes, it's been a good drink, have slept all night
I try to waken, yet there is no change, they're still
here, is this fiction, reality, am I still alive, actually
I don't care, I've got time on my side

(c) JR. eightees

Live and tell

all I wanted, were precious things
to put in my house, but they were
beyond my reach, beyond my dreams
beyond my means, beyond the style I
wanna live

now older, more mature, I now can buy
it is in my reach, now I find they're not
the things I need, through time I was
given things worth more than, style, house
way of life

can now enjoy a good wine, conversation
someones pleasant nature, well meant compliments
an evening well spent, the company of a well
spoken woman

live with her the good life, even if it means
living out of style, as long as the rent is paid
as long as the food is there to take,

I don't feel out of place, I feel I still did well
to live and tell

(c) JR.

It's all we have

I'm very at ease, always am
when darkness is in reach, gently
she is in the night, with you there
at my side

you don't say anything, nothing at all
you don't have to, I know it all, just
lying there with you in the depth of
the night

I know, very strongly, here's where I live
here's where I belong, you're allways there
with me to share, without any regrets

it's all we have

(c) JR. 2019

Satisfied

there are times, when my heart misses a beat
and hits a minor key, when I think of all those
yesterdays, dusty and grey and I'll be lost in my
sadness

of what might have been and just not turned out
to be, 'cause something a past will never do, is
change its taken course when it has been sung
out of tune

and I have so many a time and my rope was getting
shorter ev'rytime, but that's life, getting the wrong end
of the stick was getting to be a habbit to me, someone
told me I had to quit and just let it be

and I did, I managed to get back on track, getting more
and more satisfied, with what I had, more and more
responsible for what I did and getting into old age
gave me a break

I was satisfied, not yet old still alive inside, my thoughts
will always get the better of me, I'm just hoping time will
give me something more and not give up on me too soon
even now I'll always keep coming back, still satisfied
with what I have

(c) JR. 2019

Painless=less pain

walking down the streets of my youth
looking here and there for something
old not new

its laughter and pain come to my mind
yesterday's not always, a good thing to
look for and find

'cause your pain, will always become
more, than you'd ever left behind

so now, I'm wandering through my past
and still I miss that light, I then had it
disappeared and left me over night

never to reclaim its right, to shine again
so very bright, a thing of the past, a lot
of pain, a lot of what I never had

but now, shifting through the leafs of time
now I find, my pain has become more or less
less paimless, now I can shine agian, maybe
so very bright, somewhere in time

(c) JR. 2019

Looking for a way out

leaning against my window in time
something broke it, shattering my
believes, my peace of mind

it left me picking up the pieces
threads, remains of lost hopes
while looking for a way out

now after many years on the ride
under attack of a healing process
that almost took my body and mind

my peace of mind raised me up
just in time, to live that very short
bright, long lived life

(c) JR.  2017

Somewhere out there

as a feast finds it self in its ending
and silence takes its rightfull place
in a room lost for words

a man's resting his eyes on the now
empty chairs, trying to recollect the
image of the person that sat there

it is then a door finds its lock and key
and a room out there, somewhere, is
cast into the lonelyness of the lost
word again

(c) JR. 2018

Uur van de wolf

zo maar in de regen, op een tocht
door de grauwheid van het leven
blijven gedachten steken

in die duistere draaimolen van weleer
na jaren dringt het besef zich op aan
deze inktvlek

helderheid is het teken van opnieuw
bezien, waar verkeerde keuzes de enige
optie waren in het 'Uur van de wolf '

geplunderde emoties zijn dan ook het
offer van de recalcitrant en rekenschap
zijn kans daarop in 'het dal der Dominanten '
vertrapt zag

uiteindelijk, brak de zon zijn succesvolle
tournee naar het licht af, nog steeds is' Survival
of the fittest' de enige remedie

nu en dan ontspringt de minieme traan
aan een oog

(c) JR. 2015

Het Failliet

wanneer, het uitgesproken oordeel
in de eigen woorden versterft, oorzaak
en gevolg, als een ongeleid projectiel
hun gang kunnen gaan

reikt vanuit de afgrond van het
democratisch failliet een hand
naar de tot tirannie verworden
demagogie

slechts gefluister brengt een samenleving
al aan de rand van de waanzin, de optie
zich te schikken naar de nieuwe superioriteit
is in zichzelf geen keuze

maar toch beter dan de eigen destructie
nochtans zullen zoenoffers de nieuwe
norm worden

(c) JR. 2015

Emoties

roep, zoek en huil niet meer om mij
snuif, eet en beleef weer die waarde
van mijn aanwezigheid

toch mijn zelfbeeld zal in ieders beleving
anders geweest zijn, pas nadat de stofwolk
der emoties, afzwakt en verdwijnt

rust en vrede wederkeert in ieders lijf
ja dan, dan pas zal ik er niet meer zijn

(c) JR. 2015

Soms

soms, is nemen net iets teveel
het, verstoort een verbonden
geheel

doorboort, de rust van een kus
de brenger van een lang verwacht
geluk

de gevonden band breekt af, laat
hen achter met iets dat niet was
verwacht

soms, is nemen net iets te veel

(c) JR. 2014

Stilte

een gang, het was daar dat ik liep
zomaar in een of ander gebied, er
was een kamer, met het bordje
'stilte'

het trok mij aan, ik ben er binnen gegaan
ik hoorde een hart slaan, het was mijn, een
hand bewoog, het was mijn

zo meende ik zelfs, mijn geweten te horen
spreken, dat was waar, over mijzelf en wat
ik fout had gedaan

het praatte mij zelfvertrouwen aan, dat
was wat ik zocht, dacht dat je dat kocht
nee, hier in de 'kamer der stilte'

kreeg ik het toe geworpen om
verder te gaan met morgen

(c) JR. 2013

Difference

the diference between life or death
cannot be described or understood.

als een weg ten einde loopt
is er altijd weer ruimte voor een
nieuw begin

wanneer begrip zich in zijn onbegrip vindt
verliest het zijn houvast

bloed zweet en tranen zullen altijd
deel uitmaken van een leven

pijn is geen oplossing verdriet ook niet
maar gerechtigheid wel

(c) JR. 2019

Geschenk

wanneer de pijn zijn
uiterste grenzen heeft bereikt
denk ik nog steeds

het geschenk, dat het leven is
opnieuw te kunnen ontvangen

(c) JR. 2019

Compromise

my body is a temple
where my soul reigns
filled up to the rim

with faith, truth, compromise
if need, when it reaches out for
the boundries of

infinite love

(c) JR. 2019

Het was vuur

een leven vol herinneringen
geen is gelijk, ze gaan over een
verleden, sommigen vrolijk
anderen doen pijn

maar, ik geef er niet om het
was het leven dat ik leidde
het was heftig, het was vuur

toch ben ik nu wat bekoeld
wat rustiger, wijzer, zou het
zo weer over doen

maar dan wel, met wat meer
verstand dan, dat ik in het verleden
had

(c) JR. 2019

Wrang

praten
een hele nacht lang
je geeft je over aan haar lach
en vertelt van een leven lang

dan begrijp je
het was slechts een enkele reis
de smaak wordt wat wrang

zal je je zelf tegen komen
van de heuvel naar het dal

(c) JR. 2019

Still alive

today I was stunned
you dazed my mind
opened my eyes

afraid to take it
afraid it was not true
caught in my emotions

still there, still alive
cpuld you be the woman
I looked out to

it will be time
giving me the answer

(c) JR. 2019

Verbazing

het waren ogen
zo intens met een uitzonderlijk blauw
die recht in je ziel keken

ik...
was verbaasd, overdonderd
het wonder stond voor mij
was dan ook van mij

tot mijn verbazing
zich
in zijn verwondering vond

(c) JR. 2019

Onvoorwaardelijk

ruw
als een ongeslepen diamant
voltrok zich
de geboorte van een
engel

fluisterend,
zocht onvoorwaardelijke
liefde
zich een weg naar mijn
hart

(c) JR. 2019

River of guilt

when we fell into our river of guilt it almost
drowned us on the way down, and we realised
it is not the words that have been said, it is those
not

it made us want to surface again, back into
the stream of our forgiveness, where we saw
reason in the words that were never spoken
and still had to be, as they were known to both
of us

finally the understanding grew in our eyes, where
emotion settled down and made us believe a future
could still be kind to us

(c) JR. 2019

Road of my misfortune

as I'm walking down, this road of my misfortune
where I lost that touch, where my heart once was
I ask myself, 'when will my future decide, to take
a hold of me again', as it did so many times before

as I know it will, as it always does, easing my pain
caressing my soul, soothing my weary mind, stroking
my hair against the winds of time, on this road of my
misfortune

and yes, the times they will be better, my eyes will
shine that new born light and my laugh will clear
the sky, yes, my happiness will strike me again

(c) JR. 2019

Sunday, boring Sunday

nailed to my chair
like a hand in a glove
with the world at my feet

I have nowhere to go
no friends to meet
I sit in retreat

a hollow space
an empty face
out of time
out of place

a boring Sunday
is al I have
nailed to a chair
birds in the trees

too far away
sky showing some fatigue
no one near enough to please
a longing is there

it says what you need
is some distracting sleep
to leave a boring Sunday
a withered leaf

(c) JR. eightees

White powder

knowing you
is letting you down, 'cause
you don't wear a crown

I always go for the first price
and that's no lie, if I reach that
I'll lift you beside me

don't make waves it's just
how the game is played
I'll be a king, you a queen
we will cover the whole scene

from New York to Abilene
the white powder is a test
if you're strong enough to
take the rest

it's not addictive as they say
more like a game, a game to
get used to

yes, king and queen we are
we reign, we play with the
white powder game

it's not addictive, not at all
just you play that's all, and
to play, you must pay afterall

like any game you play
the stakes are high, so are
the costs, stay with it you can't
kick it

it's not addictive so they say
going to the edge is a long stretch
stay with it babe, don't give up
the chase

go all the way to paradise
stay with it babe and you'll
be allright

allright 'till daylight
stay with it babe, stay
with the chase

(c) JR. eightees

A Rose

it was a rose
that took away my love
and left her thorn in my heart

(c) JR. eightees photo JR.

Life

I'm standing here
right out of the blue
in a ray of light
don't know what to do
don't believe in life anymore

but I've got to hang on
just for the sake of livin'
must get through this
it will cease to excist
but it'll take time
I flip a dime

time will be all mine
my life is like a shell
hollow and empty
getting drowned
by a sea of emotion
thrust upon a shore
barely alive

I will recover
I will crawl to freedom
and take it by its tail
I will shake it
be once more
in the running again
get rid of my pain
that grabs me
again and again
I want to get rid of
and be whole again

I'm downcast
thrown unto the ground
I crawl around
where is my way out
always in myself
got to do it myself
to be whole again

I'll take my stand
be back on the edge
work my way back
and ask myself
what do I want from this life
it's not much, some sanity
to live on in peace
and lie under the appletree
thinkin', this life
it is to be

(c) JR. eightees

An ordinairy man

I'm an ordinairy man with choices
nothing in my ways is perculiar
it is all very ordinairy instead
and I can head into any direction ahead
so many choices, so many ways

and it's all sensational  in a way
'cause I take all the love away
in my extra ordinairy way

I have choices you don't have
I can choose anything I want
I'm an ordinairy man with choices
I don't intend to let them go

I chose to have ordinairy children
I chose to have an ordinairy wife
we have an extra ordinairy love
we live a very ordinairy life

we had an extra ordinairy divorce
I chose to live a solitary life
and the choices went out of sight
I let them go without a sigh

a reminder of the choice of time
a very ordinairy trail of light
an ordinairy life on the line

(c) eightees JR>

Winning

it's not like me to lose
I'm a natural winner
in ev'ry game
I know
how it's played
I know how it's done
you'll never have me
on the run
I mastered ev'ry trick
leavin' me the kick
of beatin' you
at ev'ry bit

I have
a ferocious appetite
it never is enough
I'l go into the depths
of my thoughts
spend all my resources
to win that last resort
a natural winner I am
something I will always be
it's a feelin' in me

a loser doesn't win
a loser has nothing
a loser only plays
and loses again

losing is a trade
losing is a skill
losing is a thrill
losing is a craft
learning ev'ry game
memorising ev'ry word

not for me
I am a natural winner
a thing anybody can see
winning is a habit to me

(c) JR. eightees

My Heart

it's hard to say
harder to hear
my heart it fell asleep
when you were lovin' me

nothin' to stop it
nothin' to wake it
you were tryin' so hard
it was painfull to see

yet my heart fell asleep
when you were lovin' me
breaking you into many pieces
'cause you tried too hard

casting a tightening grip
a suffocating hold over me
my heart fell asleep, you lost
needing it so much

my heart fell asleep, you left
it was not yours to keep, slowly
it rises from its sleep, breathin'
fresh air, a lot it will need

recovering in speed, rid of the grip
that held it down, reaching for the
freedom where it will live

my heart fell asleep
it was not yours to keep

(c) JR. eightees

t Moeras

een bovenlaag
voedt zich altijd met...
een onderlaag

al sinds het begin der tijden
het zal altijd zo blijven  maar...
soms staat zij op is het leven
weer even een leven waard om
te leven

om na verloop van tijd toch
weer te verdwijnen in het moeras
van onrecht waar de bovenlaag
op drijft en zich mee voedt

(c) JR. 2019

Change of heart

deep within the wings of time
my thoughts lie bare, waitin' to
be collected, one by one to keep
them save from destruction, by
the hunters there, tryin' to change
them for me

and I know they will be comin', takin'
away the only freedom I have, my freedom
of thought, so I have to run leavin' them
behind, waitin' for me to collect them again
when time has had, a change of heart and
my thoughts again, can speak their mind

(c) JR. 2019

Ben effe vissuh

hier zit ik dan, helemaal alleen aan de wallenkant
vissen, dat is het helemaal, zeggen we altijd tegen
elkaar, vooral als het regent zijn we in ons element

de lucht betrekt, hij denkt laten we het gaan regenen
of heeft hij pech, en ja vandaag is de dag, dat ik vis
op een vis met pracht, een strak krachtig lijf een echte
tegenstander voor mij, de stekelbaars met zijn krachtige
bijt

één keer had ik hem bijna, keek ik in die ijskoude
vissenogen, vol met zijn ijskoude staar en elke keer
wint hij weer, sta ik voor paal en ja alweer een paar
uur zijn voorbij, vissen, ja dat is topsport, dat maakt
je blij

mijn dobber, dobbert zoals altijd, in een strak ritme
op en neer, maar voorlopig geen prijs, ineens, ja, een ruk
als de dobber onder gaat, beetje bij beetje haal ik hem in
zie zijn stekels, pak mijn net, kijk weer in die ogen

ergens gaat een bel af, ik schrik overeind, het is mijn wekker
acht uur, weer vis ik achter het net, mijn droom is voorbij

(c) JR. 2019

Rijkdom

soms wanneer de zon zich zo tussen de takken

door wringt en zijn rijkdom probeert af te geven

lijkt het alsof hij dit keer ook weer die droom van

een in aantocht zijnde zomer waar maakt

                                      

(c) photo- gedicht JR 2019

Leven met een lach

lachen om het leven dat je ten deel viel
om een leven dat niet meeviel, om dat leven
zonder geweten, om een leven dat niets meer
aan jou wilde geven

niet wist dat het een leven was, dat ook jij moest
leven, een leven de moeite waard, één vol vaart
één dat veel gaf, jou, tevredenheid bracht, één
met een lach...

voor en...achteraf

(c) JR. 2019

Thunder, the sound

when happiness is the pain you're feelin'
and tears the road you're travellin'
somethin's gone wrong

when thunder's the sound you're hearin', and
skies over head, turn into that pale colour of
grey, somethin's gone wrong

since you went away, thunder's been rollin'
skies have been closin' in, turnin' into that
sad sound of rain

and life...messes with me all day...

she knows

(c) JR. 2019

Oorlog, de definitie

soms is oorlog een ongewenste vriend die
je zoekt en als hij je vindt een kus op je ziel
geeft tot het er niet meer toe doet

(c) JR 2019

Tomorrow

Tomorrow is a fool, who couldn't speak the truth.

Vertaling:

van de morgen kan je niet verwachten dat ze steeds
hetzelfde is, soms is ze een dwaas, die de waarheid
niet spreekt.

(c) JR. 2019

De Kus

de kus die nooit gekust werd liep dagelijks rond
alsof hij nooit bestond, op zoek naar die ene kus
en dat ging van mond tot mond

hij kuste zijn kussen totdat er geen dons meer
in zat waaruit hij kon begrijpen dat zijn kussen
toch eigenlijk ergens anders voor was

maar het kussen zijn tranen zat stuurde de 'kussen
wacht' op pad en eindelijk na een paar weken kwamen
zij een kussen tegen dat dat zelfde probleem had

samen gingen zij terug naar het kussen dat zo'n last
had lagen zich naast hem neer en ja het was slechts
wachten tot die twee elkaar vonden

de twee kussens hadden geluk alle kussen
in het kussen waren een match

(c) JR 2019

Schoonheid

Ik toon U mijn zijkant die ook van schoonheid is voorzien
ik geef U mijn witte lach die mij van kracht voorziet
ik geef U een blik op mijn leven als is het maar
voor even

                                                                 (c) JR. photo JR. 2019

Zo'n zonnige zomerse zondag

zo midden in de wei, zo met m'n klapstoel
en parasol er bij, zit ik daar, boven mij een
met veel misbaar brandende zon, niet dat ik
daar wat om geef, maar het is zomer en elk
beetje zon telt mee

rond mij strooit een koe met zijn Limburgse
vlaai, mijn parasol wordt nu wel erg heet en
die geur, ja die geur, niet dat ik er wat om geef,
maar je krijgt er duidelijk wat van mee

links doet een stier een verwoede amoureuze poging
rechts proberen twee paarden te paren, maar ja paarden
zijn paarden, niet dat ik er wat om geef, maar zij spannen
zichzelf altijd achter de wagen

en de schapen, ja die staan er als makke lammetjes bij
en kijken er naar, niet dat ik er wat om geef, maar die
knotjes wol staan nu wel erg dichtbij, het is maar een
weet

in mijn linker ooghoek komt een wolkje naderbij, mijn
rechteroog ziet dat ook, een frons siert mijn voorhoofd
niet dat ik er wat om geef, maar we houden het niet droog
de parasol lekt en deponeert zijn overloop, achter in mijn
nek

dan is het eindelijk toch droog, mijn klapstoel en parasol
dito, ja zo'n prachtige dag gaat toch wel erg snel voorbij
niet dat ik er wat om geef, maar op weg  naar huis denk
ik nog: ' was het gras nou toch groener in die andere wei?'

(c) JR. 2019

Geurende bloemen en badende mussen op een dag in mei

Hazenslaap

Pok, ...pok, ...pok, ...pok, ... het is het geluid van een bal
die op een zonnige zomerse namiddag het racket achter
zich laat

atletisch, strak gelikt, soms gelakt en bekakt rennen dames
en heren het gravel op en af, deuce, tiebreak, game soms
set and match, zijn de uitroepen die de arbiter slaakt

op d tribune, roepen voor en tegenstanders hun goden aan
ik ook, nog niet zo oud, maar ook niet bejaard, zeg maar
een beginnend grijsaard

pok, ...pok, ...pok, ...pok, ..., het zijn de ballen en de hoofden
die als een metronoom heen en weer gaan, mijn hoofd ook
het wordt zwaar

mijn blik wordt glazig en gaat over in een staar, ik hoor
ze juichen en ja, dan sta ik daar, sla ace na ace nog een
slag...

' he' maat gaan we nog spelen vandaag', ik schrik op uit
mijn hazenslaap en stamel, ja, ja ik kom er aan.

(c) JR. 2019

Don't tear me down

where is all the love
does it lie in the past
tell me you once cared
tell me once you shared

don't tear me down
leave something for me
bring me back my dawn
leave some future in me

you wanted to dance
you had your chance
you didn't take it
you just wanted to dance

so don't tear me down
leave this sad ol' house
leave me in one piece
leave me the air I breathe

leavin' doesn't mean
you've put out the light
a flame might falter but
never ceases to shine

(c) JR. eightees

Sophie en ik deel I, II en III

't was 1964, wij, onze ouders kenden elkaar, al jaren
Sophie en ik altijd samen, gezworen kameraden, een
intense vriendschap, maar het werd anders

Sophie werd anders, ik werd anders, ik zag haar anders
en dat werd heel zichtbaar, maar ik niet voor haar, nog
steeds haar vriend, kameraad en ik, ik beaamde dat maar

we vierden ons achttiende jaar, een vol huis, de band
speelde, het was druk, en ja , Sophie ging studeren ergens
ik wist nog niet waar, ik voelde mij verloren, Mijn Sophie
zou gaan en ik dacht, 'alles of niets dan maar'

ik ging op zoek en vond haar aan de praat, 'Sophie, heb
je even, haar vriendin glimlachte, Sophie keek mij aan
hi, natuurlijk, zullen we even naar binnen gaan, Ok.
zeg het maar

ze keek mij aan en zag mijn blik die diep binnenkwam
bij haar, ik pakte haar hand, streek over haar haar, ik
sprak en ze begreep en ik begreep, mijn Sophie had
de man in mij al heel lang zien staan en...
,
de ring, ja in gedachten schoof ik die al om haar vinger
heel onzichtbaar

(c) JR. 2019

Sophie en ik  deel II

en ja, er werd getrouwd, we konden ons geluk niet op, kinderen
carrières, het ging ons voor de wind, maar voor we het beseften
waren we een paar decennia verder en vielen we allebei, op dezelfde
dag, plaats en tijd , heel onverwacht, misschien ook weer niet, in een
'midlife crises' en ja wat doe je dan, we namen een pauze van elkaar

de kinderen groot, was het huis dat ineens ook, ik vertrok naar ergens aan
de rand, verderop, tijd voor pijn en verdriet hadden we niet want, dachten
we, het was toch tof, een nieuwe relatie, het kon niet op, maar ook dat brak
ons op den duur op en raar maar waar, zonder dat we er erg in hadden, misten
we elkaar

Maar dat gevoel kwam verkeerd en even niet goed uit, onze carrières, voor
die gedachten was geen tijd, leve de vrijheid, tenminste daar leek het op, maar
ergens op een avond bij vrienden thuis, trof ik haar, ze zag er stralend uit, die
oude magie, ja die was er nog steeds voor mij dan, maar daar ging ik toch maar
even niet in mee

Onvermijdelijk, dus niet onverwacht, kruisten we elkaars pad. Wat ongemakkelijk
stonden we tegenover elkaar, we kenden elkaar te goed en te lang, wisten te veel
van het verleden maar niet van het heden, dus vroegen we als eerste:'hoe gaat het
alles goed met jou', natuurlijk gaat alles goed, altijd toch, het werd een koetjes en
kalfjes gesprek, gewoon wat conversatie maken

maar aan het eind, op de een of andere manier, kwamen we niet weg...dus spraken we af,
het voelde alsof het weer onze eerste date was

Sophie en ik deel III

En ja, elke keer dat we elkaar zagen, voelden we weer die tinteling, weer dat gevoel van weleer dat welbehagen, maar het was nogal een poosje geleden en waren we nog wel een beetje vreemden, die elkaar opnieuw gingen leren kennen, maar uiteindelijk werd het beminnen, het verzetten van onze zinnen, opnieuw een mogelijkheid die zich gretig aandiende.

Onze vrijheid was een groot goed, dat respecteerden we  ook, het waren dan ook meestal de weekenden die we samen doorbrachten, met muziek, gelach en ja, het leven was weer goed.
Het was op een van deze avonden, zo tegen tienen, dat Sophie aangaf naar bed te gaan, ' kom je ook zo, ja hoor, nog even het nieuws dan kom ik'

maar ja, het werd iets later, elf uur, Sophie sliep al dus kroop ik voorzichtig in bed. De wekker ging, acht uur, ik keek naar Sophie ze sliep er door heen, ik keek nog een keer, vreemd, ik stootte haar aan...en ik begreep, ze was op gestapt bij die laatste halte in haar leven en begonnen aan een reis, waar je niet zeker van weet waar die heen gaat.

Uiteindelijk, behoorlijk uit mijn doen, ging ik naar beneden, om de eerste van de vele telefoontjes te gaan plegen, die alles gingen regelen, voor de laatste reis die zij had aanvaart , mijn Sophie, ja, mijn Sophie het was even heel leeg zonder haar.

Het was mooi, bescheiden, heel integer, haar laatste vaart. Uiteindelijk ging iedereen zijns weegs en ving het gewone leven weer aan. Ook ik pakte de draad weer op, vond nieuwe interesses, maar er bleef een leegte van binnen. Nu zit ik hier op de waranda, zie ik de zon ondergaan, mijmer over het leven en hoop ik, dat wanneer ik uiteindelijk sta bij die laatste halte in dit leven, Sophie bij de volgende op mij wacht.

(c) JR. 2019

Parel

En elke keer als je goed kijkt
zie je die natuurlijke parel keer
op keer weer

(c) JR. 2019

Groen als gras

(c) JR . tekst foto's

het blad omhult zich met het licht en dankt de zon dat het zo stralen mag

       

                                       
                                     de paardenbloem, ontdaan van zijn tooi en kleurenpracht
                             nadat de dood hem trof in de kracht van zijn leven, heel onverwacht

                                   
                                   
                                        een tak steekt zijn nek uit en krijgt een warm onthaal
                                                                         

De Tulpenroute

bij 21 graden moet je wel je winterjas uittrekken
heel veel tulpen gezien maar geen tulpenstekkers
dat is logisch waar korstsluiting meestal voor regen
zorgt die helaas hier geen voet aan d grond kreeg
bij een staalblauwe lucht hadden de tulpen de hoofdrol
vandaag met Juul Baars aan het fotograferen geen
idee hoe het daar allemaal heette maar dat kon de pret
niet drukken
(c) JR. 2019

Energie

In al haar maagdelijkheid drinkt
zij zijn energie en koestert met haar lippen
de stralen van de zon
(c) JR. 2019

Going somewhere

somehow we're going somewhere
meeting the winter with care treating
my mind with care longing for the
sun not there

how come it's not there not shining
through my hair it's frozen me into
a deep sleep hibernation time is here

has come out of nowhere nature's,
little timebomb has gone off bringing
rain, cloudy days, stormy nights, blinding
light snow and ice

right at your doorstep, another try to get
through thawing out the ice, taking what's
mine taking what's there

it's been years, where is that smile it was
wiped out when I came back from that
long long ride at the edge of life

(c) JR. eightees

Nieuw leven

het jonge blad zet in op nieuw leven en
laat het verdord , verlaten blad in zijn drang
tot overleven achter zich

(c) JR. Photo JR.

Bloesem

De boom wuift in de wind
en het lied van zijn bloesem
dwarrelt door het riet

(c) JR. Photo JR.